“Gdy się ma zespół Downa nie oznacza, że jest się niezdrowym”. “Służby medyczne nie powinny dyskryminować osób z ZD poprzez odmowe ich leczenia…” To są najbardziej istotne według mnie punkty programu WDSD 2014 dotyczące zdrowia. Chcemy aby w tym roku ten temat był wyjaśniony, przybliżony i zrozumiały.

Pytacie się co z tym skarpetkami. Cóż akcję rozpoczęto by zwrócić uwagę na organizacje zajmujące się zespołem Downa w 2013 roku. Odniosła sukces. Postanowiono zatem powtórzyć tą akcję, by było bardzo, a to bardzo kolorowo!

Andrew Boys Dyrektor Down Syndrome International, koordynatora Światowego Dnia Zespołu Downa podał harmonogram obchodów w roku 2014.

Cóż są Święta, a ja czytam pocztę…i informuję, że zostałem zaproszony na Światowy Dzień Zespołu Downa w Brukseli do Parlamentu Europejskiego, by reprezentować Polskę w trakcie tych wydarzeń. Chyba coś się zmienia, zatem trzeba się przygotować do tego pomysłu.

Dostałem maila z pytaniem: jakiego bloga ostatnio czytam? Powiem szczerze nie mam czasu na stałe podglądanie tego co jest internecie, ale mam ciągle w głowie jeden wpis. Utkwił mi z dwóch powodów: książka , która mówi o osobach z ZD i ich talentach oraz jest tam wpis o Tobym, chłopaku z ZD, który skacze na […]

Należy umieć być dumnym. Należy się odważyć być dumnym, z tego jak nasze dzieci osiągają coś, co dla ich rówieśników jest po prostu epizodem, gdy dla naszych dzieci Mount Everestem. Duma jest radością i motywacją dla nich i dla nas samych. Dzielcie się tym z Waszymi Mistrzami Świata!

 
“Odczarować” zespół Downa, to najczęściej powtarzające się głosy po oglądnięciu tego filmu. Ten film odczarowuje. Nawet w Szkocji, gdzie powstał film, wszyscy mówią: “MY NIE CHCEMY DOWNA! MY CHCEMY CZŁOWIEKA Z ZESPOŁEM DOWNA, OSOBĘ z jej problemami, oczekiwaniami i marzeniami!”

Czas na wyjaśnienie. Zdjęcie Stasia było tak niesamowite dla mnie. Wiedziałem, że powie więcej niż bym sam chciał. Staś wyszedł tutaj po prostu rewelacyjnie…jednak nie ma żadnej kampanii, przykro mi. Hasło wymyśliłem w 5 sekund, bo o tym piszę, myślę przez ostatnie 7 lat. Ale mam pewien przepis, który może się udać.

To był ROAR. Pisałem o tym całkiem niedawno. Dzisiaj Katy Perry z Megan pojawiła się na American Music Awards.

Dzięki Oli powstał ten artykuł o moich chłopakach. Dziękuję jej bardzo. Celem artykułu jest pokazanie, że wiele rzeczy można zrobić. Marta w jednym z komentarzy napisała, że w jednym z wpisów, podałem w istocie PROTOKÓŁ jak żyć, być i mierzyć się z tym co mamy każdego dnia. Chyba coś w tym jest.

Rozpoczęła się kampania promująca osoby z zespołem Downa pt.:”Jestem, mogę, umiem”. Gwiazdą kampanii został Staś. Jej zadaniem ma być pokazanie, że bez względu na “etykietkę” nasi najbliżsi są w stanie być częścią naszego społeczeństwa zarówno na podwórku przy zabawie, w szkole czy w pracy. Ciekaw jestem Waszych reakcji na wspaniałego Stasia!

Przykład Olimpiad Specjalnych pokazał, jak trudną kwestią jest promowanie możliwości i obecności osób z dysfunkcjami w naszym świecie. Poszukując najlepszych metod, często niepotrzebnie wydziwiamy, budując wokół takich pomysłów ideologię. Dzięki Kobasowi mogłem przeczytać Charliego, Super Charliego.

Maja podrzuciła ten film i dziękuję jej bardzo za to. Też zupełnie mi nieznany. Świetny projekt dwóch krajów wokół pięknego tańca: tango.

Dostałem linka od Kobasa i szczęka opadła mi nisko. Fajna muzyka, fajny set i nasi w rolach głównych. Polecam.

To było 26 marca 2011 roku gdy pisałem o pierwszym odcinku tego serialu, gdzie aktorami są osoby z ZD. Dziś już mamy 3 epizod.

Najtrudniej po wielu bzdurach usłyszanych niemalże w każdym miejscu, uwierzyć, że dziecko z ZD może cokolwiek zrobić. A jednak rzeczywistość jest inna. Wczoraj był Mati, dziś Szymek.

Dziękuję Radkowi za ten filmik. Pokazuje duże możliwości i odwagę Matiego.

Dostałem niesamowity prezent. Jest to drzewko, które buduje się niczym puzzle. Jaśka zauroczyło i przez cały dzień nosił je z sobą domagając się jego zbudowania. Ja polecam.

Arek polecił mi tą książkę. Niestety nie ma ona edycji polskiej, a przynajmniej ja nie mogę jej znaleźć. Gdy czytam jej fragmenty oczy otwierają się mi ze zdumienia, że dzięki prostemu składnikowi aż tak wiele można uzyskać. Polecam

Arek mi ją polecił. A ja nie lubię czytać poradników na odchudzanie. Nie lubię myśleć, że moje dziecko ma być na głodzie by być chude. Po raz pierwszy trafiłem na książkę, która pokazała mi biochemię tycia i zamierzam ją wykorzystać dla naszych dzieci.