Jeszcze kilka lat temu, gdy pisałem że są pary osób z ZD, brzmiało to jak sensacja. Dzisiaj pojawia się coś nowego w tym kontekście. Pary osób z ZD, chcą mieć dzieci.

O tym należy mówić i nie należy się tego bać. Największym problemem dla naszych dzieci możemy być my sami. Od zawsze najbardziej destrukcyjna informację jaką otrzymywałem od rodzica zawierała się w tym zdaniu: “W imię mojego dziecka, dla jego dobra.” Kiedyś próbowałem zrozumieć, dziś omijam takich ludzi, którzy tak mówią.

Czasami czytam coś wiele razy i nie pasuje mi to. Czasami jest tak, że przeczytam jedno zdanie, by stwierdzić że tego szukałem. Dla tego jednego zdania, czasami czyta się wszystko po prostu.

To jest odpowiedź na pytanie: czy PIS pamiętał o niepełnosprawnych? Stanisław Karczewski sprowadził, wszystkie osoby niepełnosprawne do poziomu dziecka, albo do poziomu  osoby z ograniczeniami ruchowymi. Dlaczego PIS pamięta tylko o niepełnosprawnych, gdy może coś ugrać przy tym, a nie kiedy wszystkim daje, tylko nie niepełnosprawnym…pozostaje to zatem bez odpowiedzi i nie dziwi mnie, że […]

We Wrocławiu powstał pokój wytchnienia. Powstał dzięki Adamowi i Fundacji Potrafię Pomóc. przed takimi ludźmi chylę czoła, bo są wielcy po prostu. Ciężką pracą pomagają wszystkim i na końcu sobie. Nie znam Adama osobiście, ale dzięki niemu wiele razy osoby, które nie widziały światła w tunelu, potrafiły go dojrzeć.

Ostatnimi czasy spotykam się z Wami w dwóch typowych sytuacjach. Pierwsza “mam dziecko z ZD” i druga “moje dziecko jest tak skomplikowane, że nikt nie chce mi pomóc”. O ile to pierwsze jest w miarę proste, bo dopracowałem się już mechanizmów “pierwszego podejścia”, o tyle to drugie jest skrajnie skomplikowane i o tym chcę dziś […]

Gdy lekarz, rehabilitant, nauczyciel, sąsiad, rodzina, znajomi źle Wam doradzają, to nie możecie tej odpowiedzialności za to wszystko przerzucać jeszcze dalej…bo to nie jest rozwiązanie. Po pierwsze musicie słuchać wszystkich, ale sami podejmować decyzje. Podkreślam SAMI MUSICIE PODEJMOWAĆ DECYZJE!

Obserwuję z uwagą to co się dzieje, biorę udział w rozmowach o edukacji w moim mieście. Uczy mnie to pokory i każe pamiętać o jednym: jeżeli nie będę tolerancyjny wobec innych, wobec innych poglądów…nie będę tolerancyjny dla moich synów, dla ludzi takich jak oni…innych.

Pojawiła się reklama Saatchi&Saatchi mówiąca o stereotypach i świetnie z nimi się rozprawiła…ale wciąż są to nieliczne przypadki, gdzie ludziom z zespołem Downa się udało. Nie bez kozery, lekarz jest tym, który kreuje i utrzymuje te stygmaty…ale brakuje mi tutaj także rodziców, którzy po prostu nie wierzą w swoje dzieci. Nie wierzą, że ich dzieci […]

Nikt nie napisał takiego artykułu tym razem, ale wczoraj usłyszałem to wielokrotnie. Moje zdanie: jeżeli budzę się wypoczęty zastanawiam się, czy już umarłem. Jeżeli nie mam obowiązków, nie mam planu dnia zastanawiam się nad tym, gdzie jestem i dlaczego tam jestem, bo nie jest to normalne.

Po prostu życie. Nie można uciekać od tego, co będzie, jest i było. Temat seksualności jest skrajnie skomplikowany, zatem bardzo mnie ucieszył ten artykuł, który Wam polecam, bo warto to wiedzieć.

Wciąż pytacie się i pytacie, jak to możliwe że chodzimy po górach…ale nikt w istocie nie pyta się o góry, tylko o nas. Każdy z nas musi znaleźć sposób na przeżycie swojego życia, tym bardziej że gdy się ma dziecko niepełnosprawne, te życie jest często wegetacją bez celu, tylko po to by przeżyć. W którymś […]

Jeżeli wciąż myślicie, że ten rząd populistyczny myśli o Waszych dzieciach, obudźcie się i popatrzcie co zrobiono z autystami, ich projektem domów opieki. Wy, rodzice dzieci z ZD nawet nie myślicie o tym…inaczej niż rodzice dzieci/dorosłych z autyzmem, których nikt nie chce, których nikt nigdy nie traktuje jak dziecko…bez względu na wiek…jak w  ZD.

Wczoraj napisałem co jest złego, co złego przyniósł rok 2018. Teraz o tym co mi dał rok 2018 pozytywnego.

Nie da się uniknąć takich podsumowań na początku Nowego Roku, o którym każdy myśli że powinien być lepszy od tego co minął…ja tak nie myślę niestety.

Przed Świętami, Nowym Rokiem myślimy co by tutaj poprawić w naszym życiu. Przepraszam: wydaje nam się, że spędzamy odpowiedni czas nad tym…w trakcie jedzenia, przygotowania jedzenia, jedzenia, oglądania telewizji, jedzenia…Ja zamieniłbym to wszystko dziś na taki rytuał: czas wolny wreszcie, czyli góry, woda, spacer, bycie razem, potem robienie czegoś razem, czyli góry, woda, spacer…może przygotowywanie […]

Ciągle się dzielę z Wami na temat jak sobie radzić z życiem, z tym co mamy w sobie, w rodzinie. Nie jest to proste, by mieć dobre życie, gdy Twoje dziecko jest wykluczone przez Twoich najbliższych i państwo, które im one są starsze, staje Ci się bardziej obce, bardziej i bardziej niszczy Twoją wolę przetrwania. […]

…chyba to kiedyś już pisałem, choć mogło być też tak: … nie jestem bogiem… Dla wielu z nowych rodziców, stajemy się chcąc nie chcąc, wzorem do naśladowania, do radzenia sobie w życiu. W takiej sytuacji zawsze powtarzam: dopóki nie wejdziesz w czyjeś buty, nie będziesz wiedzieć, jak wygląda jego życie. Co to oznacza? Nie warto […]

Dziękuję Michałowi, że po moich artykułach postanowił sprawdzić szczegółowo status prawny i możliwości pobierania się osób z ZD.

Każdy film mówiący o tym jak powinno wyglądać życie chętnie opublikuję. Ten od Celiny jaki dostałem zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Krótki, treściwy i fajnie nie polski . Dziękuję bardzo.