Powtarzam to po raz kolejny: gdybym nie był świadkiem ludzkich dramatów, być może nie zwracałbym na to uwagi, ale nie mogę przejść obok tego, jak partia rządząca niszczy wolność wyborów w taki sposób, jak to robi. Dzisiaj wszyscy wszystkich źle traktują i oszukują tytułem bycia bogiem, często bezkarnym, decydującym nad wszystkimi i wszystkim. Senat chce […]

Aniu, użyję porównania, które może się nie spodobać wielu ludziom, ale ono pasuje do tej sytuacji: osoba dorosła z ZD jest jak dobry pociąg postawiony na właściwe tory.

To jest pewien absurd, ale najtrudniejszą rzeczą jaka zawsze przede mną stała, to korzystanie z doświadczeń starszych ode mnie rodziców. Zawsze zrzucałem to na ich poglądy, bardzo konserwatywne, ich postawę w moich oczach niczym “psa ogrodnika” czyli (skoro mi to nie pomogło, to po co inni mają skorzystać). Dzisiaj coraz częściej jestem w sytuacji, gdy […]

Nigdy nie przeczytałem tak wiele hejtu jak pod informacją o tym, że Kayla McKeon została oficjalnym lobbystą w Washington DC. Dzisiaj myślę, że jej działalność już znaczy więcej niż wiele reklam na Times Sq. w Nowym Jorku dla cąłej Ameryki…i żałuję, że nie ma takiej osoby w Polsce.

Miarą niepodległości nie są kolory i ozdoby jakie przyodziewa państwo, a tym jacy są jego obywatele. Państwo silne, to państwo bez kompleksów, tolerancyjne, uniwersalne dla wszystkich. Tylko słabe puszy się i “przebiera”.

W Słowenii pamięta się o ludziach, którzy nie wrócili. Nie stawia się im krzyży, ani mogił…pamięta się. W tym roku wielu od nas odeszło, ale zaczęliśmy ten rok od Nanga Parbat i Tomka. Niech piękne Góry będą dla niego łaskawe, tak jak moja pamięć.

W Ameryce wyglądałoby to tak: ogłoszona akcja dotycząca wspierania osoby z zespołem Downa, związana z koniecznym dofinansowaniem, zmobilizowałaby wielu ludzi, ale przede wszystkim rodziców wszystkich dzieci z ZD, bo jak coś robimy dla któregoś z nas to robimy to dla siebie. Byłaby do tego oprawa telewizyjna, radiowa, gazetowa i wszyscy z dumą podkreślaliby: to nasz […]

Czekałem z tym wpisem do czasu po wyborach, bo znów powiedziano by że próbuję wpłynąć na ludzi. Nic bardziej mylnego, ale jestem “miejscem” gdzie spotykają się problemy i o nich chcę napisać. Nie jest to wpis negujący wiarę w Boga, należy wierzyć. Jest to wpis poświęcony ludziom, którzy wykorzystują swoją wiarę by być bezkarnym i […]

Widzę, że jak piszę precyzyjnie o swoich poglądach to źle. Jak nie piszę to też źle. A wybory…to decyzja każdego z nas, w co wierzymy a w co nie to decyzja osoby i nie możecie mnie namawiać bym popierał jednych publicznie a drugich negował. Ja tak robić nie będę… mnie tylko zastanawia jeden fakt: dlaczego […]

Od czasu konferencji w Warszawie u Bardziej Kochanych w 2012 roku mam stawiany zarzut: “Po co rozbudzasz płonne nadzieje i tak nic się nie da”. Może jestem naiwny, ale omijam tak dobre rady i stale idziemy do przodu szukając optymalnych szans dla całej rodziny. Nie są zatem to rozwiązania, nadzieje wyssane z palca, ale konsekwentne […]

Przepraszam, że uciekłem Wam na ta chwilę. To była okazja i postaraliśmy się rodzinnie z niej skorzystać. Byliśmy w pięknych górach, spotkaliśmy niezwykłych ludzi i dowiedzieliśmy się, że Janek znacząco przekroczył możliwości Kamila w wielu elementach życia. I jest to smutne i jest to dobre. Odpowiem na wszystkie Wasze pytania tak szybko jak to możliwe.

…pojąć, że moje dziecko może, bo gdy wszyscy w Polsce nie mogą, to jak moje dziecko może? Cóż 6 lat temu też tak myślałem.

…może grać na pianinie, jak wiele dzieci to robi. Może pracować jak wielu ludzi to robi. Dlaczego dzisiaj tego nie robią? Cóż zaczyna się od tego, że rodzice nie wierzą w to, że one mogą.

Nie wiem czy w tym tygodniu coś Wam dałem, czy też nie. Czy popatrzyliście się na to co robicie i jak robicie z Waszym dzieckiem. Cóż, może to jest ten moment, byście na weekend zostali z tym jednym zdaniem:

Uważam, że nasze dzieci uzyskiwałyby więcej, gdyby nasza chęć aby ono było najlepsze, nie przesłaniała tego, co dziecko może i do czego jest predysponowane. Pamiętam jak mój kolega miał zostać muzykiem, a śpiewać nie umiał, bo tak chcieli rodzice. Czy nasze cele wobec naszych dzieci, są celami dla nich dopasowanymi, czy do naszych wyobrażeń…

Sukces mojego dziecka, to nie jest porażka innego dziecka…to muszę na starcie Polakom wyjaśnić. W USA mamy miesiąc dedykowany osobom z zespołem Downa. Jego kluczowym elementem jest prezentacja silnych stron, osiągnięć, sukcesów.

Próbowałem przepytać wybrane młode mamy, które ostatnio do mnie dzwoniły, jaki cel postawiłyby swojemu dziecku. Popłoch, panika…że to za wcześnie…nie wiem co z nim będzie. Wiem, że to jest trudne, ale sukces się osiąga z dzieckiem, tylko wtedy kiedy wiemy dokąd chcemy iść. Cel musi być, tylko drogi dojścia muszą być elastyczne. Cel realny, mierzalny […]

Nienawiść, zazdrość, zawiść trzy cechy, ważne atrybuty. Ja jestem Zły, bo nie wierzę w to co do tej pory mówiło się. Jestem Zły bo nie wierzę w modlenie się. Jestem Zły bo dla wielu ludzi, jestem dobrą tarczą do strzelania…bo z daleka. Najbardziej jestem Zły bo mówię, że nie tylko ja jestem ZŁY, a to […]

Rodzic rodzicowi wilkiem…bo zazdrości. Nienawiść jest efektem zazdrości. Polacy nie umieją być “wspólnotą” w problemie. Są emocjami, tymi złymi. Gdyby politycy spełnili, co według nich jest spełnione, a nie jest: dostęp do służby zdrowia, diagnostyki, leków, suplementów, rehabilitacji, edukacji, pracy…to i tak zazdrość, zawiść tak typowo polska żyłaby swoim życiem.

Ta sytuacja też mnie dotyczy. Żyjemy w Polsce, gdzie rodzic dziecka niepełnosprawnego powinien tylko …. żyć dla swoich dzieci i chodzić z nimi na rehabilitację…a jesteśmy przecież ludźmi takimi jak wszyscy. Każde “normalne” zachowanie to grzech, skaza, powód do nienawiści i wytykania. Wciąż słyszę, że mnie na wszystko stać…nigdy nie słyszę ile musze pracować z […]