Z jednej strony mówimy: DOŚĆ STYGMATÓW DLA NASZYCH DZIECI! Z drugiej strony zapominamy, że tylko MY, RODZICE możemy zmienić to co jest  i to co nastąpi. Musimy pamiętać, że przez edukację możemy zmienić przyszłość naszych dzieci i to jest realne.

Otrzymuję pytania, i dobrze, od Was dotyczące edukacji włączającej w “pigułce”, czyli jakie są główne elementy tego podejścia konieczne do realizacji tego typu podejścia.

Odkryłem niesamowity film jednej ze szkół żydowskich o edukacji dzieci z deficytami edukacyjnymi, który w USA robi furorę, choć jest to jedynie reklamówka tego co szkoła może dać… w ramach włączenia i dobrej edukacji.

Po pierwsze jak patrzę na wszystkie dzieci, to bym powiedział, że mają zaburzoną pamięć krótkoterminową. Czyli nie wiedzą po sekundzie, co mówił nauczyciel gdy usłyszą dzwonek oznajmujący koniec lekcji.

Wiemy, że nasze dzieci wymagają dodatkowych cech, umiejętności od nauczyciela. Jak być dobrym nauczycielem, już chyba wiemy chociażby z tego wpisu :) http://www.zespoldowna.info/jak-byc-dobrym-nauczycielem.html .

Być dobrym nauczycielem nie jest łatwo, tego też niestety nie uczy się. Po prostu trzeba takim się stać. Szukając odpowiedzi na tak postawione pytanie “przekopałem” killka poradników z różnych krajów i to jest małe podsumowanie :)

Ciągle zastanawiam się nad stworzeniem systemu wsparcia dla osób z ZD w szkole. Analizując ich silne strony doszedłem do przekonania, że Amerykanie mają jeden mechanizm w którym nasze dzieci mają niezwykłe szanse … by być wygranym! Czy słyszeliście o HOMECOMING QUEEN lub HOMECOMING KING?

Dostałem po uszach trochę od Andrzeja, może i słusznie. Stwierdził, gdy rozmawialiśmy razem wczoraj, że ludzie rozważają leczenie w Polsce jako CUD który jest konieczny do zastosowania i wszystko będzie ok. Chcę sprostować to, jeżeli tak rzeczywiście leczenie dziecka z ZD jest przez Was postrzegane. CUDEM jest EDUKACJA, a leczenie jedynie szansą na znalezienie się […]

Co raz bardziej cieszy mnie to, że na naszej stronie pojawiają się ciekawe artykuły pisane przez innych rodziców. Mieliśmy ostatnio Pawła w kwestiach związanych z błonami komórkowymi i rola tłuszczy, dzisiaj niezwykle istotny tekst autorstwa Agnieszki dotyczący co-teachingu, czyli o współnauczaniu, która w oparciu o doświadczenia amerykańskie prezentuje techniki prowadzenia lekcji.

Ciekawe, że film ten zaczyna się w ten sposób: “ Kilka lat temu, Kathryn, 7 letnia dziewczynka z ZD, nie poszłaby do tej samej szkoły co inne dzieci z sąsiedztwa. Teraz może”. Niby to jest Ameryka…ale to brzmi tak jak byłoby to w Polsce…przepraszam, tak jak byśmy chcieli by było w Polsce.

Powiem szczerze: nic tak nie cieszy jak uśmiech dziecka w ławce szkolne!

Dla wielu nauczycieli i dzieci z ZD matematyka, jej uczenie i zrozumienie jest kluczowym problemem. Do tej pory funkcjonowały 2 techniki uczenia matematyki osób z ZD: numicon opracowany przez DOWNSED w Wielkiej Brytanii oraz metoda paluszkowa opracowana przez specjalistów z Austrii i Niemiec.

Empatia, odczuwanie pozytywne, uczucia są siłą napędową istnienia dziecka z ZD, a siła przyjaźni może być bezcenna.

Im lepiej dobrane systemy motywacyjne, tym lepsze efekty. Nie ma lepiej odpowiadających dzieci na motywację od dzieci z ZD!

Im wyższe są oczekiwania od dziecka z ZD, tym lepsze rezultaty się uzyskuje.

Jeżeli komunikaty podawane są w krótkich frazach, wykonają je wszystkie.

Rozumieją więcej niż mogą powiedzieć.

Jak pisałem ewaluacje pod programy edukacyjne, zauważyłem że nie jestem w ogóle przygotowany do analizy silnych stron naszych dzieci…dałem temu “pogląd” w lekcjach :) . Postanowiłem odrobić zadanie domowe i ciekaw jestem co z tego wyjdzie.

Gdy nazwiesz problem, ograniczenie, bądź przygotowany i pokaż rozwiązanie.

Gdy postawisz cel, określ kiedy uznasz go za zrealizowany.