Dzisiaj dostałem informację od moich przyjaciół zajmujących się autyzmem z USA. Uczestniczyli oni w cyklu spotkań zajmujących się genetyką w autyzmie. Cóż potwierdzili mi, że dzisiaj można niemalże w 100% stwierdzić, że autyzm jest wadą genetyczną, choć nie należy interpretować tego dokładnie w taki sam sposób jak to ma miejsce w ZD.

Niesamowite zdjęcia, dla mnie arcydzieła … i tylko żałuję, że nie mogłem z nim zrobić wspólnej wystawy. Richard thanks for all.

Pat Clark członek Zarządu EDSA oraz szef DSI Ireland podesłał mi tę informację. Napisał mi: “Jarek, uważamy, że nigdy nie jest za późno na naukę czytania i pisania. Zaczęliśmy teraz program dla osób dorosłych z ZD. Uczymy ich czytać i pisać z dobrymi efektami!”

Pierwszy raz ze slooow spotkałem się 3 lata temu we Włoszech. Anna Contardi opowiadała o tym jak dzięki badaniom naukowym przygotowano wzór zegarka dla osób z zespołem Downa.

Dostało mi się. Cudze chwalę a swoich nie znam, tak można by to podsumować. Podesłano mi fajny artykuł ze Szczecina, Myślę, że fajny bo inicjujący samookreślenie?!

Thomas podesłał mi kilka artykułów, które szczególnie teraz mają istotne PR-owe znaczenie, przed Światowym Dniem Osób z Zespołem Downa.

Kiedyś myślałem, żeby w 2016 roku tytułem imprezy Wrocław Europejską Stolicą Kultury zrobić festiwal osiągnięć kulturalnych dotyczących osób z trisomią 21. Nic z tego nie będzie, ale podoba mi się, że myślałem jak wielu ludzi na świecie.

Od tej dyskusji ciągle nam trudno uciec. Począwszy od 2011 roku, od czasu pierwszego całościowego raportu dotyczącego życia osób z ZD w USA, trwa dyskusja nad różnymi jego aspektami. Thomas podrzucił kilka artykułów dotyczących tego tematu. Mi bardzo spodobał się artykuł Arta Caplana. Polecam.

Dla mnie to jest świetne. Chyba najlepsza reklamówka Buddy Walk 2012. Dziękuję Thomasowi za wszystkie podpowiedzi.

Szczerze mówiąc nie wiedziałem jak przetłumaczyć ten tytuł, a raczej nazwę grupy osób, które występują w reklamówkach Buddy Walk i przekonują do tego by szanować osoby z ZD, by je wspomagać i dać im sznsę.

W USA rozpoczął się okres Marszów Przyjaciół, czyli Buddy Walk. Ich celem jest tworzenie wrażliwości społecznej na los i egzystencję osób z ZD. Jak informuje mnie Thomas kluczowe zdarzenia właśnie mają miejsce.

Myślałem, że różnica zdań w Polsce na temat wspomagania osób z zespołem Downa to absolutny wyjątek. Po drugiej stronie w USA, występowanie skrajnie okazywanej miłości do osób z zespołem Downa, wydawało mi się też wyjątkiem.

Pisałem 2 dni temu, że coś się dzieje w NDSS. No i się stało ruszyła strona i pełen program BUDDY WALKS 2012.

NDSS jest największą organizacją w USA działającą na rzecz osób z ZD. Ma niesamowite pomysły i świetne efekty działania. Buddy Walks, filmy, eventy…to co robią warto podziwiać.

Już kiedyś wspominałem o organizacji DADS, czyli “ojcowie akceptujący zespół Downa”. Thomas podesłał mi własnie newsa, jak Tatusiowie bawią się ze swoimi dziećmi.

Emre został w ten sposób pierwszą osobą w Europie w tej organizacji. Co więcej Emre będzie pierwszą osobą w Turcji prowadzącą program wsparcia dla osób z ZD, w którym EDSA jak i Unia mu pomoże :)

Dziękuję Agnieszce za szybką reakcję i tłumaczenie tej prostej tabelki. Jeżeli będziecie mieli wizję, jak ją wzbogacić, jestem otwarty na uzupełnianie jej.

MYOT to nic innego jak “MY job in hOTel”, czyli moja praca w hotelu. Włoska organizacja skupiająca osoby z ZD AIPID jest organizacją prowadzącą projekt do którego zgłosiły się kraje: Włochy, Francja, Islandia.

Bardzo ciekawym projektem, który ma teraz miejsce w Anglii, jest projekt przygotowujący zestaw standardowych odpowiedzi na pytania dotyczące osób z ZD. Projekt jest pilotowany przez Andrew z DSI a uczestniczą w nim wszystkie kraje europejskie pod egidą EDSA.

Tym razem niesamowity projekt z Hiszpanii: mapa komunikacyjna Madrytu dla osób z ZD!