DOWNTOWN od Piotra

marzec 3, 2010 by Jarek
Kategoria: 2010

O filmie:
-jest taka scena, w której jedna z bohaterek – Natalia, mówi kim chciałaby być w czasie sesji zdjęciowej.
Ma do wyboru różne kostiumy, wcielenia. Jednoznacznie stwierdza, że hiphopówą. Następnie wymienia
wykonawców, których słucha. Jednym z nich jest Sidney Polak. Wtedy gdzieś z oddali tata włącza Chomiczówkę,
a Natalia krzyczy: "Tata zrób głośniej " i zaczyna bezbłędnie śpiewać tekst piosenki. Prowadzi gości do swojego pokoju, gdzierazem z nimi tańczy przy dźwiękach utworu. Jej pokój to nie pokój upośledzonego dziecka specjalnej troski, lecz zwykłej nastolatki.Z plakatami na ścianach, komputerem. Tekst Sidneya który wyśpiewuje nagle znaczy dużo więcej niż w swej podstawowej warstwie.
W jej wykonaniu jest manifestem normalności Downa. Zaprzeczeniem stereotypu według którego, to osoby wzbudzające jedynie litość.
Wykluczone z normalnego traktowania przez swą niepełnosprawność. To scena niezwykle cenna zarówno dla dramaturgii filmu jak i jego przesłania.