Moje doskonałe dziecko

Spodobał się wiersz osoby z ZD, więc spróbuję przetłumaczyć kolejny wiersz. Niestety nie znam autora a dostałem go od Thomasa. Jest to wiersz anonimowej mamy dziecka z zespołem Downa, który zdobył nagrodę w kalifornijskim konkursie poezji.

Doskonałe dziecko

 

Kiedy moje dzieci się urodziły

Chciałam aby były doskonałe

Kiedy były niemowlakami

Chciałam by się uśmiechały i cieszyły bawiąc się ich zabawkami

Chciałam aby były szczęśliwe

I aby się stale śmiały zamiast płakać i narzekać

Chciałam je widzieć po tej pięknej stronie życia

Gdy stawały się starsze

Chciałam by przestały być tak egoistyczne

Chciałam uciec od tej strasznej dwójki

Chciałam by zostały niewinne na zawsze

Gdy stały się nastolatkami

Chciałam aby były posłuszne i nie buntownicze

Tak w istocie, a nie tylko w słowach

Chciałam by były pełne miłości

Dobroci i serca.

“Och, Boże, daj mi takie dziecko” często się modliłam.

Pewnego dnia, dał mi.

Niektórzy wołają na niego NIEPEŁNOSPRAWNE
Ja wołam na niego DOSKONAŁE.