Rola DYRK1A w degeneracji układu nerwowego

Kolejne doniesienia precyzujące rolę genu DYRK1A docierają do mnie, potwierdzając niestety kluczową rolę tego genu w ZD.

 

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21156028

W najnowszych doniesieniach analizuje się wpływ DYRK1A na degenerację układu nerwowego zarówno w przypadku jego nadekspresji w ZD, jak i jego wpływ na demencję i przyspieszoną apopteozę komórek nerwowych. Badacze na samym wstępie swojego raportu podkreślają konieczność poznania wszystkich elementów składających się na funkcjonowanie tego genu oraz mechanizmów z nim powiązanych jak np. działanie pewnych protein. Prezentują pogląd przy tym, że w ZD DYRK1A wpływa na splątki neurofibrylarne (http://pl.wikipedia.org/wiki/Spl%C4%85tki_neurofibrylarne) bezpośrednio poprzez hiperfosforylizację białka tau odpowiedzialnego za odległość między mikrotubulami odgrywającymi kluczową rolę w transporcie wewnątrzkomórkowym. Pośrednio także wpływa na fosforylizację splicingów alternatywnych biorących udział w tworzeniu białek na poziomie mRNA powodując brak równowagi pomiędzy 3R tau i 4R tau.

Z kolei nasilona fosforylizacja APP poprzez nadekspresję DYRK1A prowadzi do nasilenia amyloidozy beta, czyli akurat w mózgu nasila chorobę Alzheimera. Te elementy są wskazywane przez badaczy jako kluczowy cel dla “leczenia” neurodegeneracji w takich przypadkach jak ZD i Choroba Alzheimera

Amyloidoza tutaj: http://pl.wikipedia.org/wiki/Amyloidoza