Seksualność osób z zespołem Downa.

Od roku trwa dyskusja na temat seksualności osób z zespołem Downa w Europie. Zarówno EDSA, jak i DSI otwierają się na problem, który staje się co raz częściej problemem rodziców z całej Europy.

W co raz większej liczbie spotyka się pary doskonale funkcjonujące, gdzie kobieta ma ZD, mężczyzna ma inny deficyt, tworzą rodzinę, która staje wobec wyzwań jakich wcześniej ich rodzice nawet nie przewidywali.

W kontekst tej dyskusji trafia ostatni raport z Brazylii, który podjął się analizy sekusalności osób z ZD.

Mowa w nim o niesamowitym postępie osób z ZD dzięki stałemu procesowi włączania ich do społeczeństwa. W Brazylii w przeciwieństwie do tego co mamy tutaj w Polsce i Europie, ZD nie jest chorobą, nad którą trzeba się “pochylić”?! Jest jedynie powodem wykluczenia społecznego, stąd w Brazylii osobami z ZD zajmują się stowarzyszenia “walczące” o równouprawnienie i dostęp do “instytucji” Państwa i społeczeństwa jakie są “normą” dla ludzi bez takich “deficytów” jak ZD.

Oto co mówi raport brazylijskich badaczy:

W badaniu analizowano zachowanie 50 osób z ZD w wieku 10-20 lat, z czego 50% stanowiły kobiety. 86% z nich uczęszczało do szkół a blisko 62,2% chodziło już do szkoły przez ponad 6 lat. Z tej grupy blisko 60% uczyło się w szkołach specjalnych, a jedynie 10% czytało i pisało właściwie. Do uzupełnienia ewaluacji osób określono dodatkowe kryteria, i tak:

-66% umiało samodzielnie się umyć pod prysznicem

-78% w pełni kontrolowało i zaspokajało swoje potrzeby fizjologiczne

-77% kontrolowało swój stan higieny, łącznie z zębami bez jakiejkolwiek pomocy

-42% poproszone były w stanie zrobić to o co się je poprosiło

-22% było samodzielne we wszystkich zadaniach domowych

-10% nie było w stanie podołać obowiązkom

-4% korzystało samodzielnie ze środków komunikacji miejskiej

W miarach odnoszących się do seksualności w tej grupie 42% nastolatków masturbowało się, z tego 24% codziennie, przy czym 75% w intymności swojego miejsca zamieszkania a 25% w różnych miejscach publicznych.

Ponad 42% całowało się w wieku około 13 lat z partnerem, który zazwyczaj był starszy o 3 lata. 26,8% tych partnerów ma ZD.

Z tej grupy aż 82% uważało że jest niezwykle atrakcyjna i 33% nie zmieniło by nic w swoim wyglądzie.

Dla badaczy statystyki te zostały odebrane jako NORMALNIE prezentujące rozwój seksualności osób uczestniczących w badaniu, z uwzględnieniem ich olbrzymich problemów wynikających z ich ograniczonej autonomii i barier pojawiających się w konsekwencji uczęszczania do szkoły, w której wymagają szczególnego wsparcia w zakresie ich socjalnego włączenia. 

Ich rozwój wynikający z dojrzewania był normalny i byli niesamowicie zadowoleni swoim fizycznym wizerunkiem w kontekście przyszłości, tj.: ich pracy, znalezienia partnera, założeniem rodziny i posiadaniem dzieci.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20014635

Podsumowaniem zatem tego raportu jest zatem teza, że wraz z rozwojem procesu włączenia społecznego, poprawieniem edukacji i opieki medycznej osoby z ZD są w stanie myśleć o swoich potrzebach, także tych związanych ze swoją płcią, w sposób jednoznacznie wymagającym ich przygotowania w tym zakresie.