Podziwiam Mamę Krzyśka, która zareagowała tak jak mama. Jednak tak wielu ludzi kibicowało Krzyśkowi, a negowało postawę jego wspaniałej mamy, że coś musiało z tego wyjść.

Sport zaczyna się od momentu, gdy dziecko zauważy, że daje to mu siłę i radość. Jeżeli to jest to będzie z tego sportu korzystać. Rower jest tutaj trudny i to bardzo, zatem każda informacja że dziecko z ZD może mnie cieszy tak jak sukces Jasia, który zaczyna.

Jak poinformował Darek, Down the road ma już swój fan page, tudzież facebookową stronę. Zatem warto przejść na tamtą stronę MOCY https://www.facebook.com/groups/673578089850465/

Przyznam się do jednego: nie spodziewałem się, że “zdalność” może wpłynąć na nasze dzieci tak mocno. Znów nie doceniłem technologii.

Dziękuję Weronice za te dwa zdjęcia. W dzisiejszych czasach są one bardzo istotne.

Oj, to był wyczyn Jadziu. Słucham, oglądam i się uśmiecham.

Oglądam i się cieszę, bo widzę Tymka w reklamie zabawek. mam nadzieję, że WY też to widzicie!

Dla mnie to niesamowite. 70 osób, które należą do muzycznego PROJEKT 21 w czasach koronawirusa spotykają się by wspólnie tańczyć.

Oglądnąłem film z Ola jeżdżącą na deskorolce. Zrobiło to na mnie wrażenie i żałuję, że nie mogę podłączyć całego filmu. Ola super!!!

Patrzę na powagę i zamyślenie płynące z tego zdjęcia. Robi wrażenie na mnie.

Co dał WDSD czyli Światowy Dzień Zespołu Downa ludziom z ZD. Oto krótka historia.

Ostatnio jak chcę się uśmiechnąć “zabieram” coś od Tobiaszka i jest mi lepiej. Tak jak dzisiaj, polecam i dziękuję Jadzi za wspaniałego Tobiaszka!

Trochę spokoju i radości zawsze dostarczają fajne zdjęcia, takie jak te Tymka, za które dziękuję.

O niej pisze cały świat. Ma zespół Downa. Działa na rzecz lokalnego społeczeństwa. Walczy by zostać radną z partii centrystowskiej. Jest to wydarzenie, o czym warto mówić i pisać!

Uwielbiam chłopaka jak to robi. W taki dzień jak dziś mogę oglądać go cały czas i buźka będzie mi się uśmiechać cały czas!

To jest efekt naszego rozwoju i odrobiny szczęścia. Każda dekada ma swój Down the road, ale te wcześniejsze zawsze wyglądają słabiej, mniej efektownie w stosunku do tego co widzi się dziś. Jednak to jest efekt czasu i zmian jakie udało się wywołać w społeczeństwie.

Nie jest to historia o firmie, którą prowadzi chłopak z zespołem Downa. Jest to jednak niezwykły przypadek, gdy potrzeby niespełnione przez rynek dla chłopaka z ZD, zostały inspiracją dla jego brata. W ten sposób powstała firma przygotowująca ubrania dla osób z ZD, w której znalazł zatrudnienie brat, ten z zespołem Downa.

Wciąż dostaję pytania i pytania, powstają wątpliwości … i znów wszyscy porównują. Zatem zadam wprost to pytanie: jeżeli w programie występują najlepiej funkcjonujące w Polsce osoby z zespołem Downa, czy to ma jakieś znaczenie? Czy wciąż należy porównywać się, swoje dzieci do tych dorosłych?

Down the road jako program w tych krajach na pewno był hitem. Zrobiono dwa sezony jeden w Europie, drugi w Afryce. Czy był jednak kamieniem milowym zmian? Kraje te funkcjonują na znacznie wyższym poziomie świadomości społecznej i dużo wyższym wsparciu socjalnym i ten program tego nie zmienił na pewno.

Na pewno trzeba zacząć od Kobasa, który na pewno miał wpływ na to co powstało.