Z pewnością te przejście mógłbym nazwać “kwintesencją Gór Opawskich”, albo “Jak Janek i Kamil wybierają to, co najlepsze w Górach Opawskich”, albo…”Nasze Góry Opawskie”. Każda nazwa byłaby adekwatna. Zawsze jest tak, że jak jest nam źle, a nie możemy jechać w Góry Suche, to jedziemy tam.

To nie jest tak, że ostatnio nie byliśmy w górach. Jest tak, że byliśmy na “małych modyfikacjach” tego, co wcześniej zdobyliśmy i to z Asią. Ja to nazywam mimo wszystko: wyprawą w góry nieznane.

Po zaskakującej wyprawie, mieliśmy dzień na zdobywanie czegokolwiek i jakkolwiek chciałoby się rzec. Jak życie nas już uczy, to co zostaje na koniec niesie największą dawkę emocji, zaskoczenia i radości…wtedy mówimy, że tutaj wrócimy.

Nie tak miało być. Przygotowywaliśmy się na dużo, ale … mieliśmy wybór i wybraliśmy coś, co było łatwiejsze dla mnie. Tak dla mnie.

Od początku ten wybór był trochę na nie. Ciągle w nim się coś nie zgadzało….oprócz niedźwiedzi. Ostrzeżenie na ich temat były i nie wiadomo było czy się bać, czy nie. Jednak poszliśmy.

Asia uwielbia Rudawy Janowickie. Tym razem wydawały się być jedynym celem dla nas po nocnych burzach. Zatem nie było innego wariantu tylko wyjazd do Strużnicy, gdzie jest początek najfajniejszego czarnego szlaku na Starościńskie Skały. To był cel…a potem mieliśmy iść.

Co niektórzy już 3 tygodnie nie człapali po górach, a czekają nas tatrzańskie wyprawy. Pomysł był jedyny słuszny: Góry Stołowe na rozchodzenie…i poległem, bo tam byliśmy chyba już w każdym zakątku. Jednak skoro trzeba i podoba się, to kierunek Dańczów, a reszta się uda.

Za nami rozgrzewka na Tatarskie Okopy. Czas na zdobywanie! Pierwszy cel: Waligóra w Górach Suchych.

Dzięki Bonitum, ONI ruszyli w góry. Niestety trochę jak zwykle , ale było fajnie.

Nie było Hamulcowego, bawiącego się we Włoszech, ale był Akcelerator. Nie było szans na “drogę” na zmęczenie, bo skończyłoby się naszym wykończeniem. Oj długo szukaliśmy i wybór padł na szlak, który miał być tak “pusty”, że od początku do końca nasz….Zielone Ludowe.

W ubiegłym roku zaczęliśmy od wyprawy na Sępią Górę w Górach Izerskich. Teraz startujemy z drugą edycję, bogatszą i ONI GÓRĄ! Pierwsza wyprawa na rozgrzewkę 23.07 na Tatarski Okop dla dwóch grup. Jeżdżący na wózkach też dadzą radę!

Ochota do zdobywania wysokich szczytów, wymagających kondycji, w chłopakach jest. Zatem kolejna długa wyprawa na Granaty. Byliśmy na Skrajnym, czas na Zadni i Pośredni.

“Państwo skąd idziecie z chłopakami? Z Czarnego Stawu Pod Rysami?” zapytały uśmiechnięte dwie Turystki, gdy wracaliśmy z naszej wyprawy. “Z Chłopka!” odpowiedziała Asia. Panie zatrzymały się. Popatrzyły na nas, popatrzyły na Kamila, na Janka i zaczęły bić brawo. Po ponad 14 godzinach górskiej, naszej najdłuższej, wyprawy człapaliśmy do parkingu, a nasz syn Jan z ZD, […]

Dzięki wsparciu projektowym Dolnośląskiego Urzędu Marszałkowskiego Turystyczne Bonitum w nowym wydaniu rozpoczyna zwiedzanie gór. Pan Bartosz Krawczak z Zakopanego, tak jak w roku ubiegłym wsparł Bontum w organizacji wizyty w Tatrach, ale była też Fundacja Imago, Tatrzański Park Edukacyjny, Przewodnik Tatrzański Zosia Wetula, Janusz Gołąb alpinista i himalaista, Paulina Król-Knutsen…i było fajnie. Przy nich Kamil […]

Ta góra będzie dla mnie symbolem. Wdzięczności ludziom, którzy umieją docenić wysiłek innych. Te dziesiątki podziwiających, dających piątki chłopakom, zostaną w mojej pamięci. Będę widział też moimi oczami Brata chłopaka z ZD, który nie mógł zrozumieć jak to możliwe, że Janek z ZD jest na tej górze. Będę pamiętał Ojca 9 letniego autysty, który ze […]

Jeżeli myślisz, że najfajniejszy szlak prowadzi na największą górę to się mylisz. Zawsze to co jest najlepsze, jest schowane tak aby nie każdy mógł wiedzieć, ba nie każdy mógł dojść. Taka jest natura.

Jeżeli myślicie, że łatwo znaleźć jakiś nowy szlak dla nas, to się mylicie: jest bardzo trudno. Jak tu wejść na jakąś górę i to blisko, w Sudetach, gdy często byliśmy na nich po 2,3 razy. Jednak jak się popatrzy na mapę, to znajdzie się perełki i człowiek będzie myślał: dlaczego nas tutaj nie było wcześniej!

17 km szlaku bez nudy nawet przez chwilę. 17 km szlaku najpiękniejszego w Górach Stołowych. 17 km zaskoczenia, że tam jeszcze nie byliśmy…a zaczęło się jak zwykle od Asi. “Gdzie jedziemy?…w Góry Stołowe, tam było tak fajnie…”. Jak tutaj odmówić!

Jaką trasę wybrać, by Janek się nie nudził? Muszą być skały, łańcuchy i coś ciekawego. U nas…te klimaty wszystkie przeszliśmy…no może z wyjątkiem jednym: przejściem na drugą stronę “stołu”, tak bym to nazwał, przez pełne skał Góry Stołowe. Zatem kierunek zalew w Radkowie i wszystko przed nami.

To jest najpiękniejszy wiosenny szlak w Sudetach. Z jednej strony pełny tajemniczości, pustki, która ogarnia Ciebie, gdy się idzie nim, z drugiej ciepła, historii, cywilizacji i piękna. Z jednej strony zieleniące się łąki, z drugiej strony strome grzbiety górskie…a po drodze poezja. Ja nie spodziewałem się czegoś takiego u nas na Dolnym Śląsku…ale w końcu […]