Jak tylko zobaczyłem to zdjęcie, to od razu wiedziałem, że mogło by spokojnie reprezentować nas na Times Sq. w Nowym Jorku. Uwielbiam takie za co dziękuję Autorce.

Jestem pod dużym wrażeniem jak szybko niektóre dzieci uczą się jeżdżenia na rowerze. Patrzę jak Antek to robi i wow mój szczery podziw.

Kiedyś w ten sposób zaczynałem artykuł na temat większej urodzin dzieci z ZD. Dzisiaj jestem zadowolony bo mogę napisać o czymś innym.

Chciałbym aby mój syn był Mistrzem Świata w chodzeniu po górach. Chciałbym aby mój syn napisał książkę. Chciałbym aby mój syn był samodzielny. Marzenia są po to by móc je realizować. Warto zacząć od małych kroczków, by konsekwentnie się ich uczyć, przygotowywać i nie bać się tego, że można się przewrócić…bo można przecież wstać.

Sam Piazza jest 29 letnim chłopakiem z zespołem Downa. Jest odważny, przebojowy i ma wiele marzeń. Właśnie, osoba z zespołem Downa jest zawsze tą osobą, która marzy by móc po prostu żyć. Proste…w dzisiejszym świecie skrajnie trudne. Nic tak nie jest dzisiaj powiązane ze sobą jak zespół Downa i marzenia.

Czy dziecko z zespołem Downa jest “niszczycielem” naszych marzeń? Czytam i czytam te komentarze i tak sobie myślę, że jeżeli człowiek nie ma marzeń, to nic nie jest w stanie ich zniszczyć. Taki paradoks, bo większość z nas żyje z dnia na dzień, myśląc że to jest to! nikt nie widzi siebie ciężko chorego, umierającego…tylko […]

Stawiam na taką tezę. Otrzymuję tak dużo fajnych zdjęć od Was i co każde następne to lepsze. Patrzę jak to jest na świecie i podobnie. Nikt tak nie robi zdjęć ja my rodzice, naszym dzieciom. Są to zdjęcia z duszą zawsze. Dziękuję za nią i tym razem, bardzo.

Jest kawiarnia, studio nagraniowe, przestrzeń do działań twórczych. Jest tutaj miejsce dla osób z zespołem Downa. Dostali lokal od miasta, a potrzebują wsparcia. Możecie im pomóc też Wy….każdy w inny sposób.

Szczerze mówiąc nie nadążam już za informacjami o wydarzeniach dotyczących modellingu. Jest tego dużo i wydaje się mieć to bardzo dobrą formę, co mnie cieszy.

Powiem tak: im więcej będzie aktywność w nas i naszych dzieciach tym lepiej dla nas. Możemy biegać, jeździć na rowerze, ale możemy oczywiście chodzić po górach.

So You Think You Can Dance to już 16 sezon tego programu i pojawia się w nim Phoebe Kochis ze swoim tańcem.

Słuchałem tego popisu i jestem zachwycony. Dziękuję bardzo za ten filmik Kasi.

“Wiedzieliśmy, że nie jesteśmy w stanie porównywać się do matek z ich zdolnością do poruszania emocji ludzi, zatem postanowiliśmy konkurować z nimi dobrym humorem.” Tak zaczyna się historia filmu zrobionego przez ojców dzieci z ZD na Dzień Ojca.

Lubię pisać o tym, że ktoś jest piękny…częściej że jest mądry. W ZD piękno, mądrość zawsze współtowarzyszy słowu: sport. Pisałem już w 2017 roku o Chelsea, dzisiaj już mamy 2019 i popatrzmy, co u niej się dzieje.

Dziękuję za to zdjęcie piłkarza. Dla mnie jest bezcenne, wywołuje wspomnienia, jak zaczynaliśmy z Jaśkiem uczyć się kopać…a teraz widzę Mistrzów z piłą!

Dziękuję za to zdjęcie. Przynajmniej wiem, jak wygląda foch którego należy się bać.

Nie wyobrażacie sobie jak się cieszę, gdy dostaję maila typu: “…miało się nie udać…udało się!” i potem ta buzia uśmiechnięta od ucha do ucha, aż lepiej wstaje się. Dziękuję za ten Prezent.

Danny jest facetem z zespołem Downa…i się zakochał w pracy, w Jodie.

Ta historia sięga 1977 roku, sklepu dla kulturystów i niezwykłej przyjaźni…dzisiaj nazwalibyśmy to celebryty z chłopakiem z zespołem Downa. Film, który został stworzony na potrzeby Olimpiad Specjalnych zrobił na mnie olbrzymie wrażenie…nawet tylko gdy oglądałem tą historię.

Polskie nazwisko bez wahania. Pierwszy aktor w serialu Shortland Street z Nowej Zelandii, w którym gra Winston Kimiora, brata głównych bohaterów.