Ostatni chyba nasz szlak w Karkonoszach, którym nie szliśmy, ba nawet unikaliśmy go, to “asfalcik” na Przełęcz Karkonoską niebieskim szlakiem. Jedna z najbardziej wymagających tras nawet dla rowerzystów, którzy tamtędy podjeżdżają na grań Karkonoszy. Przyszedł czas by zrobić z niego coś atrakcyjnego dla nas. O tym jest ten wpis.

Wpis dedykuje wszystkim tym, którzy nie dawali szans Jankowi, gdy się urodził. Polecam także Wam, gdyż może się okazać, że Janek z Kamilem byli na takich szczytach, o których myślicie, ale macie wątpliwości czy…

Od czego pochodzi nazwa tego wspaniałego miejsca w Górach Stołowych? Na pewno od góry, tak myśleliśmy! W poszukiwaniu “początku “ Pasterki, postanowiliśmy tym razem w komplecie, zdobyć wspólnie nasz 795 szczyt idąc przez trochę nieznane dla nas góry. I pomyśleć, że wciąż nie znamy Gór Stołowych, choć wydaje się, że przeszliśmy je wzdłuż i wszerz […]

Janek dostał prezent od Pani Basi. Mapę zdrapkę Karkonoszy. Czekała na jego powrót i doczekała się.

Czy jest takie miejsce na Dolnym Śląsku, gdzie nie byliśmy? Czy jest takie miejsce, którego opisu nie da się znaleźć, wciąż na Dolnym Śląsku? Jak się okazało jest takie miejsce. Jak zapytam o Górę świętej Anny, to według Was gdzie to jest?  Opolszczyzna, noworudzkie, a może gdzieś na Mazurach? Zachowałem nazwę z map, żeby było […]

Czekały nas Góry Ołowiane. Choć najwyższy ich szczyt Turzec zdobyliśmy już kiedyś, to do tej pory nie zdecydowaliśmy się na ich przejście. Powód? Zarośnięte, dzikie, szlaków nie widać. Jednak nie mogliśmy tego tak zostawić, Jaro dałby nam argumenty nie do odrzucenia, by to zrobić.

Szukałem miejsca, gdzie jeszcze nie byliśmy w Tatrach. Szukałem miejsca by móc na nie popatrzyć, tak jak bym to robił ostatni raz. Padło na Jaworową Dolinę i Jaworowe Mury. Miesiąc temu byliśmy po ich stronie od Wielkiej Doliny Staroleśnej, gdy szliśmy na Czerwoną Ławkę. Zrobiły na nas ogromne wrażenie. Chciałem na nie jeszcze raz popatrzeć.

Pod Wielisławką i jej organami byliśmy. Za każdym razem patrzyliśmy do góry, co tam jest. Przyszedł czas na odpowiedzenie sobie na to pytanie. Pogoda wspierała taką decyzję.

Na końcu Tatr Zachodnich, na Orawie jest Oravica. Tam nas jeszcze nie było, tak samo jak w schronisku Chata Oravice. Janek ostatnio mocno miał focha, więc postanowiliśmy przed długą wyprawą odbyć krótszą by tego focha oswoić. I dobrze zrobiliśmy!

Dlaczego nie ma, w Turystycznej Koronie Tatr, Przełęczy Krzyżne tego nie wie nikt, a powinna być. Jest to przełęcz wybitna i najwspanialsza widokowo z wielu. Stąd widać wszystko, po prostu wszystko, to co największe i to co zaskakujące w Tatrach. Tam trzeba wejść!

Wczoraj miałem spotkanie z nauczycielami Janka. Wszystko to co usłyszałem o Janku, zawsze miało jakiś swój początek w górach. Janek jest samodzielny, wiarygodny, odpowiedzialny, z dużym wyczuciem sytuacji, wrażliwy na innych, uprzejmy, wspierający, poszukujący, znający geografię, historię…to był miód na moje serce. To było wspaniałe, usłyszeć jak Ci wspaniali Ludzie, Nauczyciele wzmacniają to w edukacji […]

Góry Kaczawskie to kraina wygasłych wulkanów. Nigdy byśmy tam nie trafili, gdyby nie Diadem i Włóczykij. Trafiliśmy na kilka szczytów, które za każdym razem potwierdzały, że coś z tych wulkanów tutaj jest…ale Jaromir powiedział, że nie byliśmy jeszcze tam gdzie powinniśmy być, a tam chodzą tylko prawdziwy wędrownicy. Nie było wyjścia, kierunek Wojcieszów i Grzbiet […]

Przez dwa piękne szczyty i pięć dolin, trasa która nas zauroczyła, zmęczyła i nauczyła pokory…a miało być nudno, łatwo. Jak Piotr pisał mi, jak wchodzili na Sarnią Skałę z Zuzią, wiedziałem, że należy się im podziw za to co zrobili. My wciąż odsuwaliśmy jej zdobycie, bo ciągle było coś innego do przejścia. W końcu nadszedł […]

“Jak wysoko wchodzą osoby z ZD w górach?” Tak wysoko jak pozwalają na to ich fizyczność i zdrowie…i przekonanie rodziny, że jest to możliwe. Zaczyna być to już “standardem”, że osoby z ZD dochodzą do bazy pod Mount Everest czyli najwyższej góry świata. Znajduje się ona na wysokości 5 364 m npm. Wynika to z […]

Oglądaliśmy dramat i piękno Gór Opawskich nie raz. Za każdym razem, jak tam jesteśmy, oba uczucia nam towarzyszą. Janek pyta o drzewa, a tam ich nie ma, choć 7 lat temu jeszcze były.

Nasza kondycja wciąż nie jest taka, jak byśmy chcieli, zatem postanowiliśmy kontynuować zdobywanie Gór Sowich…ale jak przyjechaliśmy to okazało się, że każda “najmniejsza furtka” w tych górach została zamknięta czerwoną taśmą. Wiedzieliśmy, że to efekt wciąż okiści, wiatrów i człowieka. Zatem wybraliśmy góry obok i Duszniki Zdrój. Przymierzaliśmy się od dłuższego czasu na przejście tego […]

Asia po kilku tygodniach dołączyła do nas. Kamil ze mną  po wirusie. Musieliśmy wybrać łatwy spacer, byśmy nie padli pod pierwszą górką. Popatrzyliśmy na pogodę i w górach wszędzie miało lać. Odrobinę mniej w Górach Sowich i tam postanowiliśmy się wybrać na grań, której jeszcze nie przeszliśmy.

Miało być oczko pogodowe. Jedno jedyne i to w jednym miejscu: między Szczytną, a Polanicą Zdrój. Na pytanie do chłopaków gdzie jedziemy, obaj i to jednoznacznie stwierdzili: Szczytnik i Zamek. Zatem dodałem Wolarz byśmy odrobinę się zmęczyli.

Miało lać. Miało mocno lać. Nie mogliśmy odpuścić kolejnego weekendu bez spaceru w górach. Szukaliśmy i szukaliśmy, gdzie tutaj pójść. Trafiliśmy na mapie na coś “małego” między Polanicą Zdrój a Szczytną. Tam nie byliśmy, więc prognoza pogody, tak będzie oczko między 13-16, więc jedziemy.

Nie pamiętam kiedy tej zimy byliśmy w górach. Ciągle coś było nie tak i tak czekaliśmy, aż w końcu powiedziano, że będzie słońce. Jak słońce to …tym razem w Góry Suche. Na ostatnie granie na których jeszcze nie byliśmy.