Cieszę się z takich pytań bardzo. Proste tematy, są zazwyczaj najtrudniejszymi. W dzisiejszym świecie oprócz telewizji i komputerów to nie szuka się innych zajęć dzieciom.

Zostałem zapytany jakie wydawnictwa Jaśkowi najbardziej się podobają z geografii…zatem pokazuję próbkę.

Za oknem pada. W grudniu mamy listopad i dziecko wyraźnie roznosi dom. Co można mu zaproponować, gdy ma 12 lat? U nas sprawdziły się podczas tych świąt dwie rzeczy.

Dziękuję WSZYSTKIM za życzenia dla Jaśka…żadne z moich dzieci nie dostało takiej ilości. Bardzo dziękuję jeszcze raz…

Janek dziś po 10 zacznie swój 12 rok życia. Prezent dostał, oddał przytulasami i dziękując tak głośno, że hej. W jego imieniu dziękuję za wszystkie życzenia jakie dostaje…a ich jest już sporo.

To była krótka, ale najlepsza ostatnio rozmowa o przyszłości Jaśka i Liwii, którą miałem nie z moją żoną, ale z mamą Liwii Ulą.

“Co Jaśkowi daje szkoła? Nie korzysta z edukacji, w tej klasie dzieci go już odrzucają, separują, nie podziela ich zainteresowań. Co jemu to daje, przecież to nieludzkie odrywać go od swoich?”

O ile to po co jest Jasiek w szkole jest przedmiotem jego wychowania, a nie edukacji, to już to co w szkole robi jest edukacją i nauką a nie wychowaniem. Pytacie się, czym to się różni? Wychowanie jest filozofią, misją jak dziecko przygotować do życia. Edukacja zbieraniem danych i umiejętność ich przetwarzania.

Cóż popełniłem wpis de facto wspomnieniowy, ale on dał Wam dużo do myślenia…mi też. Posypały się też pytania, postaram się zatem odpowiedzieć na nie, jeżeli to jest możliwe.

Wczoraj zobaczyłem Jaśka na filmie z przed lat. Zastanowiło mnie, jakie punkty krytyczne w jego rozwoju pamiętam, jakie obrazy są w mojej głowie, po tylu latach…i to było trudne. Zatem mój selektywny obraz Jaśka poniżej.

Jasiek jest świadomy, że jest inny…w klasie. Wie, że nie jest w stanie zrobić czegoś co robią jego koledzy i niekoniecznie chce to robić. Czy to już ten moment, gdzie edukacja masowa może być dla niego zbędna?

Zaczęło się. Janek ma nową Panią wychowawczynię, ale wciąż tą samą Panią Monikę jako nauczyciela wspomagającego. Ma nowe przedmioty jak historię chociażby….nowe książki. Z klasy ubyło 2 kolegów, jest też jeden nowy uczeń.

Rok temu na pewno jeszcze dziecko, na pewno o ograniczonej komunikacji, które osiągnęło “za dużo” by mieścić się w społecznej wizji dziecka “chorego” a za mało by go “wsadzić” do “normalnych”. IQ wciąż jest wyznacznikiem tej normalności i wciąż za nim czy chcemy czy nie chcemy “biegniemy”, by dziecko mogło żyć po swojemu, “normalnością” jego […]

Powiem szczerze pytanie jest tak horyzontalnie szerokie że zajmę się tym o czym najwięcej z żoną i lekarzami rozmawiałem.

Zespół Downa jest z jednej strony przeciwieństwem autyzmu, z drugiej strony uzupełnieniem. Wszystko zależy od cech i specyfiki danej osoby.

To jest coś co uległo głębokiej przemianie. Jasiek w domu jest w stanie prowadzić dialog, komunikatywny. Do tej pory nie było to możliwe i tylko dzięki temu, że jest Kamil … w domu nie musiał się wysilać. Gdyby nie szkoła, rówieśnicy, oczywiście logopedzi, nauczyciele…nie byłoby tego. KOMUNIKACJA to mechanizm wymiany informacji. Szkoła tego wymaga, wymusza […]

To co dzieli dzieci w III klasie to zainteresowania, każde ma inne. To co je łączy, to współdzielenie się nimi, umiejętność opowiadania, możliwość ich pokazania…szansa na podziw.

Gdyby o edukację chodziło, to Jasiek nie powinien chodzić do szkoły masowej. Nie jest w stanie opanować tematu, który w tej klasie obowiązuje…ale gdyby nie ta klasa, to w życiu nie opanowałby angielskiego i niemieckiego w tym stopniu

Te zdanie będę na pewno pamiętał przez całe wakacje. Czytam oceny Jasia i porównuję do tego co miał wcześniej, co udało się poprawić a co nie, według nauczycieli.

Mam nadzieję, że po konferencji wzrosła świadomość konieczności kształtowania diety dzieci z zespołem Downa od urodzenia. Nie dla CUKRU powinno być pierwszym przesłaniem dla wszystkich. Jak to wdrażamy u naszego Jaśka?