Zaczynam od podziękowania: dla Olimpiad Specjalnych Handicap i Paniom Magdzie, Ali i wszystkim osobom z Handicapu za zorganizowanie tego mityngu. Dodatkowo Pani Irminie ale i całemu Bonitum za wsparcie Kamila w przygotowaniach do tego wydarzenia i za doping.

Dziękuję Thomasowi za przypomnienie tej gimnastyczki. Znamy Mistrzynię już od 2 lat. Jej film podczas WDSD zrobił furorę. Dzielę się zatem z Wami jej osiągnięciami, bo warto.

Przyznam się, że nie wiedziałem o sukcesach sportowych Zofii. Czytając zrobiło mi się miło, że mamy w Polsce dziewczynę z ZD, która pływa, jeździ na nartach. Jej szusy przed Mistrzostwami Polski, jakie znajdziecie na jej facebooku robią wrażenie.

Badminton jest sportem dla osób z ZD, tak jak tenis stołowy. Jednak rzadko się pojawia jako możliwość, gdyż mało osób potrafi sobie wyobrazić, że to jest możliwe po prostu.

To jest niesamowita przyjemność oglądania takich krótkich, mądrych relacji. Kayleigh Williamson po raz 5ty przebiegła dystans połowy maratonu…i ta niesamowita matka.

Bez względu po gazetę z jakiego kraju sięgasz, to tam znajdziesz tą relację o pierwszej osobie z zespołem Downa, która jedzie w rajdzie Dakar!

Pasja, pasja i jeszcze raz pasja…efekty będą murowane. Dostałem ten film i inaczej nie mogę go podsumować, jak tak. Potwierdza on, że osoby z zespołem Downa mogą wiele, a ograniczenia są tylko w nas…popatrzcie ile desek można złamać jednym uderzeniem, ja nie próbuję.

Każdy kto przychodzi na zawody Olimpiad Specjalnych i ma szansę popatrzyć choć na chwilkę na nie, rozumie to przesłanie wielokrotnie powtarzane: DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH, SPORT POWINIEN BYĆ ZAGWARANTOWANY MOCĄ USTAWY NA TYCH SAMYCH ZASADACH CO EDUKACJA, W OKRESIE  CAŁEGO ICH ŻYCIA.

Inni dopiero się uczą jak dużo karate może dać osobom z ZD. My to wiem już tyle lat i ja osobiście żałuję, że tak niewielu rodziców to rozumie.

Piszcie o sukcesach swoich dzieci. Nie jest ważne w czym, ważne, że się realizują i są z tego dumne…tak samo jak Wy, ich rodzice. Taki krótki, fajny mail dostałem od Asi i mnie ucieszył i dzielę się z Wami nim…bo WARTO.

Czytam, czytam i nie chce mi się uwierzyć, że taki projekt mógł powstać. Zrobił na mnie wrażenie i cieszę się, że mogę poinformować Was o takim przedsięwzięciu, to dla mnie zaszczyt.

Rywale z Australii z zespołem Downa są znów poza zasięgiem innych krajów. W odbywających się Mistrzostwach są świetnie przygotowani, poza konkurencją jak się dowiaduję z Kanady.

Tutaj się poddaję, nie mam patentu. Wiem, że kilkoro z Was ma sukcesy i może chciałoby się podzielić swoim doświadczeniem. U nas Jasiek nie przejawia zainteresowania rowerem, boi się jeździć, ma problem z dobrą postawą i …muszę spróbować jeszcze raz, może coś się uda.

Cieszy mnie też ta historia. Fajnie jest gdy czytam jak wielu z nas szuka swojego najlepszego sportu. Informacja od Asi zbudowała mnie, polecam Wam zatem kajaki

Jejku, to jest super fajne i dziękuję Beacie za to info bardzo. Czytajcie i patrzcie, ja polecam! Ja jestem zachwycony, dziękuję jeszcze raz i raz i oby więcej takich newsów!

Takie historie uwielbiam i dziękuję Asi za to, ze się podzieliła . Chciałbym aby takich historii było jak najwięcej, to jest dobry kierunek dla naszych wszystkich dzieci.

Oglądając takie filmy jak ten, przechodzą ciarki. Konkurowanie, wygrywanie i zdobywanie medali staje się bitwą na umiejętności, siłę i strategie. Startują osoby z zespołem Downa.

Nie wiem jak zacząć ten wpis. Znam historię Collina, pisałem o nim i nie było to dla mnie zaskakujące…ale popatrzcie, to jest WOW!

Dominika ostatnio mnie pytała jak tam nasze dzieci z nartami. Przypomniałem o Kajtku, który śmiga na nich…ale tutaj niespodzianka od Soni.

Sporty, które my nazywamy niszowe, dla osób z ZD mogą być mechanizmem ich włączenia w normalne życie. Ja wiem co to jest curling, czyli puszczanie “żelazka” po lodzie, ale nie wiedziałem, że istnieje Bavarian Curling tudzież Canadian Ice Stock.