28 marzeń to wspaniały projekt zdobycia Korony Gór Polski. Na koniec roku…dlaczego mi to umknęło…projekt otrzymał wyróżnienie 28 marzeń-niepełnosprawni w drodze na szczyt ze statuetką Czempiona w kategorii „Sport bez barier – Najlepszy Sportowiec Niepełnosprawny Intelektualnie” na 85 Gali Mistrzów Sportu Przegląd Sportowy!

Najlepsza historia osób z zespołem Downa w górach to ta o fajnych pomysłach ich najbliższych, opiekunów, terapeutów, którzy w nich wierzą jako ludzi. Pamiętam jak w ubiegłym roku wracając z Iwaniackiej Przełęczy i Doliny Lejowej w Tatrach spotkaliśmy grupę osób z ZD wracających z Doliny Kościeliskiej. Wszyscy mocno uradowani, bardzo zaangażowani opiekunowie opowiadali o górach […]

Jak już to napisałem, historia osób z ZD w górach, to siła ich rodziców. Największe osiągnięcie z każdego punktu widzenia to obecność chłopaka z ZD pod Mount Everest, najwyższej góry naszego globu. Stało się to, dzięki ojcu i jego wytrwałości, wiary w syna.

Chodzimy po górach i widzimy jak mało jest osób z ZD w tych naszych górach. Zawsze wydaje nam się przez to, że jesteśmy czymś unikatowym, choć góry są dla wielu. Próbowałem zdobyć wiedzę na ten temat i odpowiedź dlaczego tak jest. W tych kilku częściach postaram się odpowiedzieć dlaczego tak jest i czy osoby z […]

…pod warunkiem, że jesteśmy w Ameryce i myślimy o footbalu amerykańskim. To co lubię w USA, że jest otwartość na drugiego człowieka i nie ma barier…jak u nas.

Nigdy o tym nie myślałem w ten sposób, że chodząc po górach będzie mi łatwiej ocenić rozwój Jaśka. Po raz pierwszy zrozumiałem, że tak może być jak Janek wbiegł na Babią Górę. Tak wbiegł. Pamiętam jak pisałem o tym i wciąż miałem w głowie:…miał nie chodzić.

Dziękuję także za tą relację. Im więcej nas w sporcie tym lepiej dla nas!

Jeżeli każdy z nas, rodziców dziecka z ZD, wpłaciłby 10 pln na ten cel, to Jakub załapałby się na Mistrzostwa Europy, Świata i jeszcze by zostało!

Nie było pogody na góry, więc testowaliśmy Janka w grze w tenisa na kinekt. Janek samodzielnie grał od miesiąca. Dziś po raz drugi zagraliśmy we dwóch. Janek zaskoczył mnie i wygrał pierwszy mecz, a starałem się.

Zaczynam od podziękowania: dla Olimpiad Specjalnych Handicap i Paniom Magdzie, Ali i wszystkim osobom z Handicapu za zorganizowanie tego mityngu. Dodatkowo Pani Irminie ale i całemu Bonitum za wsparcie Kamila w przygotowaniach do tego wydarzenia i za doping.

Dziękuję Thomasowi za przypomnienie tej gimnastyczki. Znamy Mistrzynię już od 2 lat. Jej film podczas WDSD zrobił furorę. Dzielę się zatem z Wami jej osiągnięciami, bo warto.

Przyznam się, że nie wiedziałem o sukcesach sportowych Zofii. Czytając zrobiło mi się miło, że mamy w Polsce dziewczynę z ZD, która pływa, jeździ na nartach. Jej szusy przed Mistrzostwami Polski, jakie znajdziecie na jej facebooku robią wrażenie.

Badminton jest sportem dla osób z ZD, tak jak tenis stołowy. Jednak rzadko się pojawia jako możliwość, gdyż mało osób potrafi sobie wyobrazić, że to jest możliwe po prostu.

To jest niesamowita przyjemność oglądania takich krótkich, mądrych relacji. Kayleigh Williamson po raz 5ty przebiegła dystans połowy maratonu…i ta niesamowita matka.

Bez względu po gazetę z jakiego kraju sięgasz, to tam znajdziesz tą relację o pierwszej osobie z zespołem Downa, która jedzie w rajdzie Dakar!

Pasja, pasja i jeszcze raz pasja…efekty będą murowane. Dostałem ten film i inaczej nie mogę go podsumować, jak tak. Potwierdza on, że osoby z zespołem Downa mogą wiele, a ograniczenia są tylko w nas…popatrzcie ile desek można złamać jednym uderzeniem, ja nie próbuję.

Każdy kto przychodzi na zawody Olimpiad Specjalnych i ma szansę popatrzyć choć na chwilkę na nie, rozumie to przesłanie wielokrotnie powtarzane: DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH, SPORT POWINIEN BYĆ ZAGWARANTOWANY MOCĄ USTAWY NA TYCH SAMYCH ZASADACH CO EDUKACJA, W OKRESIE  CAŁEGO ICH ŻYCIA.

Inni dopiero się uczą jak dużo karate może dać osobom z ZD. My to wiem już tyle lat i ja osobiście żałuję, że tak niewielu rodziców to rozumie.

Piszcie o sukcesach swoich dzieci. Nie jest ważne w czym, ważne, że się realizują i są z tego dumne…tak samo jak Wy, ich rodzice. Taki krótki, fajny mail dostałem od Asi i mnie ucieszył i dzielę się z Wami nim…bo WARTO.

Czytam, czytam i nie chce mi się uwierzyć, że taki projekt mógł powstać. Zrobił na mnie wrażenie i cieszę się, że mogę poinformować Was o takim przedsięwzięciu, to dla mnie zaszczyt.