Artykuły oznaczone jako 'Moja praca, mój dom'

“Jaki typ pracy jest najlepszy dla osoby z ZD?”

Tutaj nie mam doświadczenia, zatem mogę podpierać się przykładami jakie do mnie trafiły.

John od Szalonych Skarpetek zdobył niezwykłą nagrodę!

Muszę przyznać, że zrobiła na mnie wrażenie ta nagroda, gdyż jest ona przeznaczona dla przedsiębiorcy od przedsiębiorców.

Praca jest życiem.

Jak ważna jest praca dla człowieka, pokazuje także ta historia. Poznałem Freię w 2016 roku, dzięki informacji z USA. Teraz też ją otrzymałem z USA. Freia zmarła po tym jak dwa lata temu poszła na emeryturę, w wieku 55 lat.

Silne cechy osób z ZD w pracy.

Dlaczego osoby z ZD nie miałyby pracować? Obserwowałem przez ostatni tydzień warsztaty na ten temat jakie miały miejsce na Antypodach i oto wnioski.

Kartki.

Niby prosty pomysł, ale trudny. Dający za to olbrzymią ilość pasji, radości i możliwości. Oto kartki Laury.

Od 2014 roku prowadzi agencję reklamową.

Po pierwsze nie można być introwertykiem! To sekret sukcesów pierwszego przedsiębiorcy z ZD w Turcji. Ozan Ulusoy w wieku 31 lat jest człowiekiem sukcesu.

EDSA…Holandia, Węgry.

Kolejna odsłona kampanii EDSA z okazji Światowego Dnia Zespołu Downa.

Dla mnie to bohaterowie.

Dostałem to od Thomasa, jak zwykle. Chłopak nazywa się Marc i jest “harcerzem” czyli amerykańskim scoutem. Marc chcąc uzyskać najwyższy stopień EAGLE musiał przygotować i zrealizować projekt…wybrał wsparcie dla osób z zespołem Downa.

…o Cafe Równik.

Tak jak obiecałem tak pilnuję wszystkiego o Cafe Równik. Tym razem w Onecie pojawił się artykuł o nim. Polecam.

Piekarnia, piekarnia i jeszcze raz piekarnia.

Obserwuję ten trend na całym świecie: osoby z zespołem Downa świetnie sprawdzają się w restauracjach, kawiarniach, a teraz w piekarniach. Są dokładne, precyzyjne i robią to z pasją.

32 lata w jednej pracy.

32 lata temu nikt nie chciał zatrudnić osoby z zespołem Downa, gdyż … i nie były istotne powody. Jeżeli się to udawało, to dzięki akceptacji inności. Jak czytam te historie, to wciąż niczym “science-fiction” dla mnie…ale ograniczenia jakie stawiał wtedy świat, udało się przełamać. I to jest dowód!

W takiej restauracji ja nie byłem.

To od Thomasa i jak zwykle kompletne zaskoczenie, bynajmniej dla mnie. To jest restauracja, gdzie pracują osoby z zespołem Downa. Popatrzcie sami…to jest możliwe.

Wiara czy praca, czyli moje przemyślenia po wakacjach.

Przez 23 lata Kamila i 11 lat życia Jaśka stale powtarzam, że należy wierzyć w dzieci, ich możliwości. Nic w tym kierunku się nie zmieniło, z wyjątkiem tego że mamy kolejne wakacje za sobą i mam w głowie inną formułę, do której być może dojrzewałem przez lata, ale dzisiaj jestem jej najbardziej świadom: TRZEBA PRACOWAĆ […]

25 lat w pracy. To Jerry Rosamond w Dallas.

Najważniejsi są ludzie, po to się pracuje. Dziękuję Thomasowi za kolejny świetny przykład osoby z zespołem Downa, która pracuje już 25 lat w tym samym miejscu.

“Jaki program jest najbardziej popularny teraz dla wprowadzania młodych osób z niepełnosprawnością do pracy?”

Zadałem to pytanie specjalistom z EDSA i odpowiedź była szybka: Erasmus+.
https://ec.europa.eu/education/calls/index_en

Gdy nie ma pracy…rodzice coś wymyślą :)

Oglądam ostatnio całą serię niesamowitych newsów poświęconych pracy osób z zespołem Downa. I wszystko zależy od pomysłowości rodziców. Popatrzcie.

O pracy.

Andrzej Suchcicki z Bardziej Kochanych mówi: “Dla znakomitej większości osób z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym praca albo jest abstrakcyjna, albo się do niej po prostu nie nadają. Zachęta do jej podejmowania jest wyłącznie politycznie poprawnym hasłem. Bo godność, bo poczucie samodzielności, bo cholera wie, co jeszcze. W większości przypadków na tym międleniu […]

Prowadząc restaurację, licząc swoje wydatki, rozmawiając z klientami.

Ogląda się ten film z emocjami. Osoba z zespołem Downa oddana swojej pracy, rozmawiająca z klientami i dumna z tego co się jej udaje stworzyć. Przedstawiam Wam Aditi Verma, właściciela małej restauracji marzącej o wielkim 5 gwiazdkowym hotelu.

Śledzę postępy Waszej kawiarni!

Zawsze będę powtarzał: trzeba być wdzięcznym za to że istnieją tacy ludzie i takie inicjatywy. Znam DOBRĄ Kawiarnie, a teraz patrzę na wrocławską Cafe Równik

Są ludzie, których podziwiam za ich ciężką pracę.

Dziękuję Gosi z “Ja też” za to co robi i jak robi. Dzięki jej pracy, jej przyjaciołom powstają miejsca pracy o których moglibyśmy do tej pory tylko czytać. Dziękuję Gosiu za to wszystko.

Następna strona »