2011.09.19 – Konferencja we Wrocławiu cz.2, czyli dlaczego?

Powraca wciąż pytanie dlaczego to wszystko robimy? Po co chcemy zmieniać, to co jest?

Gdy dostaję informacje na temat otwartości społeczeństwa anglosaskiego, czy też o “skuteczności” opiekuńczej systemów niemieckich-skandynawskich, wiem że my nie możemy skorzystać z tych rozwiązań z różnych względów. Nasza droga to droga jedynie poprzez włączenie naszych dzieci do społeczeństwa, usprawnianie ich dzięki byciu w nim, budowanie ich tożsamości poprzez edukację, która daje najlepszą integrację.

TAK INTEGRACJA jest kluczowa, zarówno ta w ramach całej szkoły, jak i ta wewnątrz grupy osób z zespołem Downa.

Jeżeli 300 dzieci ze szkoły podstawowej powie, że ma kolegę z ZD, to prawdopodobnie kolejnych 900 o tym się dowie…i tak jak w Izraelu nagle obudzi się ich akceptacja razem z tą generacją, która zainicjonowała ten proces włączania. Dzisiaj nikt nie pokazuje na osobę z ZD palcem w Izraelu. ONA jest stąd i mieszka tutaj.

Chciałbym aby tak było też w Polsce.