Ujął mnie ten list. Jak mocno rodzice tej pary osób z zespołem Downa, wierzą w swoje dzieci. Jak to jest inne od tego co mamy w Polsce…dlatego zwróciłem uwagę na ten list.

Nic tak bardziej na czasie nie mogło się zdarzyć. Andrew Boys przysłał oficjalną informację o rozpoczynających się przygotowaniach do Światowego Dnia Zespołu Downa 2016, które będą miały miejsce w poniedziałek 21 marca.

Przestraszyłem się trochę, że pisząc o integracji w taki sposób jak to zrobiłem to Was może przestraszyć. By pokazać, że jest to możliwe w różnych formatach i w różnych krajach pokażę ten przykład, bliski nam bo z Unii Europejskiej.

Mamy świetne nazwy identyfikujące nasze organizacje: Stowarzyszenie RAZEM, Stowarzyszenie SZANSA, Stowarzyszenie WIELKIE SERCE, Stowarzyszenie JEDEN ŚWIAT, Stowarzyszenie NA TAK. Zastanawiam się jaki cel mają te organizacje? Po nazwach można by powiedzieć, że powinniśmy być wszyscy RAZEM, dać SZANSĘ i być NA TAK w dążeniu do jednego celu: JEDNEGO ŚWIATA dla WSZYSTKICH, dając WIELKIE SERCE I […]

Bez integracji nie byłoby przyzwolenia na szczęście osób z zespołem Downa. Dzisiaj przyjaciele z bardzo dalekich krajów podrzucili mi te zdjęcie.

Rok 2007. Chcemy by nasze dzieci miały właściwą edukację. Stawiamy cel: tworzymy system edukacji. Rok 2008 październik przyjeżdżają specjaliści z Niemiec by nas wesprzeć: “RÓBCIE TO UDA WAM SIĘ”.

Integracja łączy się z upływem czasu. Trzeba coś zaprojektować i dać szansę temu projektowi się rozwijać. Integracja nie jest edukacją! Jest nauką akceptacji inności, jest OSWOJENIEM SIĘ Z INNOŚCIĄ, jest nauką kochania kogoś innego.

Gdy tworzono ONZ (Organizację Narodów Zjednoczonych) pierwszym i naczelnym jej hasłem było:” RÓWNOŚĆ DLA WSZYSTKICH, GODNOŚĆ I SZACUNEK DLA KAŻDEJ ISTOTY LUDZKIEJ”. Hasło to dotyczyło przede wszystkim osób niepełnosprawnych, poniżanych, wyrzuconych poza obręb społeczny. W tym roku mija 70 lat WALKI O INTEGRACJĘ SPOŁECZNĄ W SKALI ŚWIATA.

Dostałem ten link od przyjaciół z Brazylii. Jest to cykl zdjęć nawiązujących do funkcjonującej popkultury. Ale jakie … wydaje mi się że każdy będzie mógł z nich coś znaleźć dla siebie. ja stawiam na Supermana.

Dzięki mojej Żonie i Kobasowi dowiedziałem się, że ten film powstał i ma nominację do Oskara. Można go oglądnąć tutaj w całości:

Pisałem przed chwilką, ze mamy prawdziwy wysyp modelek z zespołem Downa. I pisałem, że jest to fantastyczne. Na potwierdzenie, że nie dotyczy to tylko wschodniego wybrzeża USA, wiadomość z zachodniej części USA. Oto Helena i jej historia.

A ja myślę, że to jest dobra droga do pokazania czym jest zespół Downa, jak dzieci z ZD funkcjonują. Jeżeli coś się zna, to człowiek niekoniecznie musi się bać, tak sobie myślę.

Sam i Matti postanowili zrobić film w 2014 roku. Zbierali pieniądze na sprzęt. Mają 70 000 USD i zaczeli kręcić swój film 2.08.2015 Na to wygląda, że są zdeterminowani. Poznajcie Sama i Matti twórców filmu Teen Zombie Movie

Nikt tak jak on nie zmienił postrzegania osób z zespołem Downa na świecie. Nikt tak jak on nie pokazał, że osoba z zespołem Downa może być gwiazdą telewizyjną i wzorcem dla wielu ludzi. Przez ponad 20 lat jest członkiem NDSS (National Down Syndrome Society), dla wielu jest po prostu niezwykły.

W Australii nie pozwolono jej na ukończenie szkoły ze względu na zespół Downa…ale maluje fajne obrazy, które doceniono w Nowym Jorku. Chciała pojechać ale nie miała 5 000 USD i cud się stał.

“Słoneczne Dzieci” pokazały reklamę butów z udziałem osób z zespołem Downa. Bardzo mi się to podobało.

Gdy życie od rana potrafi być dobre, piękne historie same przychodzą do Ciebie. Tak było tym razem. Otworzyłem komputer i dostałem ten wpis od moich przyjaciół z Ameryki Południowej. Historia miłości, macierzyństwa kobiety z zespołem Downa. Wzruszyło mnie, że to możliwe.

Ten chłopak rapuje i staje się sławny. Dużą część swoich utworów dedykuje siostrze z zespołem Downa. Dzisiaj dostałem jedną z jego pierwszych piosenek z 2012 roku.

Dzięki Kobasowi mam radość odnotować, że poznałem kolejnego pisarza z zespołem Downa.

Josh przeszedł 515 km. Dla mnie to cała wieczność, przejść tyle kilometrów. Setki ludzi oglądało ten wyczyn. Dla mnie coś fantastycznego po prostu! Oto koniec jego przedsięwzięcia: