Czas w wychowaniu dziecka z zespołem Downa.

To jest element często nie do uchwycenia “zdjęciem”. Jest jednak elementem, który wszyscy-my rodzice, doświadczamy skrajnie.

1.”Jarek: Monika świetnie reaguje na to jak się jej coś pokazuje, ale ona szybko wszystko zapomina. Czy można coś z tym zrobić?”

Każde dziecko potrzebuje wielu powtórzeń by mogło zbudować sobie ścieżkę wiedzy i wzorców. W ZD ten mechanizm wymaga wyjątkowo długiego czasu, ale należy to powtarzać, powtarzać stale i będzie działało.

2.”Jarek, mój syn nie rozumie, że musimy zrobić coś szybko, stąd ja za niego to robię i jest problem!”

Według mnie to największe wyzwanie. Mamy mało czasu i się spieszymy, tudzież nie mamy wystarczająco cierpliwości by coś po raz kolejny zrobić, powtórzyć. Co wtedy?

Niestety, zatrzymać się i powoli powtarzać do znudzenia i dawać szansę dziecku by samo coś zrobiło.

3.Największym wrogiem jest “łamanie” zapału dziecka. Nawet jeżeli idzie to w złym kierunku, to musimy to działanie, ten proces myślenia i działania, tak przekierować by stopniowo działał jak my chcemy, jak powinno być to wykonane. Nie warto MÓWIĆ NIE! w takiej sytuacji.

4.Boję się to powiedzieć, bo to dotyczy znów wielu z nas, także mnie. NALEŻY DAĆ DZIECKU SWOBODĘ W DZIAŁANIU. Przykład z wczoraj:

Sprzątaliśmy na ogródku i Janek woził stare liście. Strasznie mu się to spodobało, bo sam je ładował, sam pchał taczkę i sam wyrzucał. Było jednak małe ale. Nagle wybrał inną drogę i skończyło się wywaleniem liści, dużo liści!!! I już miałem krzyczeć…ale się ugryzłem w język. Posprzątaliśmy i pogadaliśmy, że trzeba jechać z nimi tak by nie wypadły. Powiedziałem: “Janek jedź sam!” Po dobrych 10 minutach syn przyjechał dumny. Ja po cichu sprawdzam…ani jednego liścia po drodze i tam gdzie trzeba było je zrzucić … one ładnie leżą. W ten sposób po raz pierwszy w życiu Janek sam ładował liście woził je 80 metrów za dom, zrzucał przyjeżdżał i ładował dalej.

WOW! …ale mieliśmy dużo czasu

Znów czas, wiara w dziecko, DUŻY SPOKÓJ i wykorzystanie świetnej zdolności do kopiowania. To jest sekret dobrego wychowania.