EDSA – spotkanie w Rzymie, czyli o pracy osób z zespołem Downa

Muszę podkreślić, że ten temat dla mnie był najbardziej istotny. Dlaczego? Praca ludzi z dużą niepełnosprawnością jest problemem, który można rozwiązać jedynie przy dużej akceptacji społecznej i dobrej organizacji, włączając w to prawo.

Analizując dane, które prezentowali mówcy możemy podzielić Europę na następujące grupy:

-praca osób z ZD jest niczym nie skrępowana tzw. wolny rynek pracy, a jedynie osoby z nielicznej grupy pracują w ramach pracy chronionej

-praca osób z ZD podlega pełnej ochronie prawnej Państwa i w 100% jest ona pracą chronioną

-osoby z ZD nie mają pracy systemowo, gdyż nie ma ani akceptacji społecznej, ani uregulowań prawnych wspomagających ich w tym procesie

Przypatrzmy się zatem poszczególnym krajom:

NIEMCY

100% osób z ZD ma dostęp do pracy, mają to zagwarantowane ustawowo. Jednakże tylko 15% pracuje na wolnym rynku w przedsiębiorstwach zajmujących się statutową działalnością businessową. Pozostałe aż 85% pracuje w ramach warsztatów-“pracy chronionej”.

HOLANDIA

„Centrum Dziennego Wsparcia” to nazwa klucz dla zrozumienia holenderskiego systemu zatrudnienia. Jeżeli masz dziecko i chcesz mu zapewnić dobrobyt “życia” to musisz zaakceptować regulamin „Centrum Dziennego Wsparcia”, gdzie osoba z ZD spędza czas, pracuje w warsztatach. Jednak możesz nie chcieć tego systemu i wtedy podlegasz normalnym prawom rynku pracy…i jest wielu chętnych na takie rozwiązanie w Holandii.

HISZPANIA

100% osób z ZD ma zapewnioną pracę. Dla wielu jest to wybór między pracą chronioną, a pracą na wolnym rynku. Jak potwierdzają to przedstawiciele DOWN ESPANA, bardzo często osoby z ZD pracują właśnie w sieci ośrodków prowadzonych przez tą organizację.

WŁOCHY

“Targeted Employment Law 68/99” daje specjalne prawe dla firm zatrudniających osoby niepełnosprawne. Skutek jest taki, że 100% osób z ZD ma zatrudnienie z tego duża większość na wolnym rynku. Tak jak w Niemczech dominuje tzw.„coach system”  i „właściwa praca dla właściwych ludzi”, które to można opisać jako praca wspomagana indywidualnymi asystentami w zależności od możliwości danej osoby.

CHORWACJA

Praca dla ludzi z ZD jest czymś trudnym w Chorwacji, ale są dwa wyjątki. Baumax jest sklepem typu Praktiker i DM jest drogerią, które to sklepy, a ich jest łącznie około 100 zatrudniają wszystkie osoby z ZD, gdyż uważają że nie ma bardziej uczciwych i ciężko pracujących pracowników niż osoby z ZD.

SZWAJCARIA

Betinie było wstyd, gdyż w Szwajcarii jest bardzo trudno o pracę dla osób z ZD na wolnym rynku, a powszechne są jedynie warsztaty. Wszystko zależy dodatkowo od kantonu i jego regulacji, a to powoduje bardzo istotne komplikacje. Jej opinia osobista była krańcowo negatywna na temat sytuacji w Szwajcarii, w stosunku do bogactwa jaki ten kraj posiada.

IRLANDIA

Pat tak powiedział o swoim kraju: kryzys, kryzys, jeszcze raz kryzys zniszczył to, co przez ostatnie kilka lat zostało wypracowane. Dzisiaj jedynie 25% osób ma pracę. Duża część ma pracę dorywczą lub sezonową. Jednak jak będzie dalej nikt nie wie.

PORTUGALIA

W Portugalii tak jak i w Hiszpanii dostęp do pracy jest zapewniony ustawowo. Ponad 1 200 osób z ZD pracuje w pełnym wymiarze i to w różnych branżach.

AUSTRIA

W Austrii jedynie 2% osób z ZD ma pracę, pozostali mają zapewnione warsztaty. Państwo daje wybór, albo praca na wolnym rynku-ale musisz brać na siebie odpowiedzialność-albo pracę, czytaj pobyt w warsztatach zapewnia Państwo.

FRANCJA

We Francji 100% osób ma pracę w ramach pracy chronionej. Zapewnia to ustawa, która “pokrywa” 50% pensji osoby z ZD z budżetu Państwa płaconej dla pracodawcy i 50% pensji płaconej dla osoby z ZD. Jest w tym mechanizmie wiele negatywnych emocji, ale mimo wszystko daje niezwykłą gwarancję i stabilne wynagrodzenie osobą z ZD.

 

Zdziwicie się pewnie brakiem Polski, Czech, Rumuni,Ukrainy, Bułgarii, Węgier, Rosji na tej liście. Odnosząc się do słów z początku tego wpisu powiedziałbym: jakie Społeczeństwo, jakie Państwo, taka praca i życie dla osób z ZD.