Funkcje poznawcze w zespole Downa – nowe podsumowanie 2013

Co raz częściej pojawiają się podsumowania dotyczące tego czym jest zespół Downa z perspektywy jakiegoś wąskiego obszaru. Dzisiaj zaprezentuję takie opracowanie dotyczące FUNKCJI POZNAWCZYCH i wiedzy jaka na ten temat jest na początku 2013 roku. Myślę, że warto to wysłać lekarzom, którzy znają język angielski.

http://mddlab.webhost.uits.arizona.edu/EdginDS-8.pdf

Autorem opracowania jest Jamie O. Edgin Department of Psychology, University of Arizona, Tucson, AZ, USA

WSTĘP

Autor raportu już na wstępie odwołuje się do dwóch bardzo istotnych problemów:

1.Jeżeli prowadzimy badania porównawcze osób z ZD to do kogo, do jakiej grupy powinny być porównywane i za pomocą jakich miar.

2.Jeżeli tak dużo możemy udaje się “wyciągnąć” z badań nad modelami zwierzęcymi to czy jednak bierzemy pod uwagę, inne mechanizmy pewnych procesów, które mimo wszystko mają miejsce u zwierząt.

Z tej perspektywy analiza funkcji poznawczych osób z ZD powinna zatem zaczynać się od analizy anatomii oraz zmian typowych procesów u osób z ZD i w ten sposób w dalszej części postępuje.

STRUKTURA MÓZGU

Mózg osób z zespołem Downa rozwija się w nieco odmienny sposób, wliczając w to zmiany we wczesnym okresie życia jak i w późniejszym wynikającym z postępów choroby Alzheimera.

Niektóre zmiany jednak mają miejsce już w okresie płodowym i dotyczą spadku liczby neuronów, brak połączeń między nimi. Pojawia się także zmieniona neurogeneza i zredukowana liczba komórek w hipokampie. Co wydaje się być ciekawe, autor na podstawie różnych badań wskazuje, że rozwój mózgu i jego waga w momencie porodu jest podobna do zdrowej populacji, by nagle ulec zmianie po porodzie. Wskazuje przy tym, że dzieci w wieku 2-6 mc w 60% wykazywały istotne zmiany w wadze i kształcie mózgu a w wieku 2 lat aż 93% populacji osób z ZD prezentowało te zmiany.

W połączeniu z innymi cechami (słaba mielinizacja, czy słaby rozwój dendrytów) przyjmuje się już niemalże za dogmat stwierdzenie, że opóźnienia w rozwoju mózgu mają charakter progresywny, czyli zwiększający się wraz z upływem czasu.

Innym elementem destrukcyjnym jest pojawienie się cech charakterystycznych dla choroby Alzheimera we wczesnym okresie życia. Powodują one przyspieszony rozwój choroby. Odnotowuje się dane wskazujące, że choroba Alzheimera w 75% populacji w pełni objawia się w wieku 40-60 lat a wieku 35 lat wykazuje pełną neuropatologię.

FENOTYP NEUROPOZNAWCZY

Autor w tej części odwołuje się do raportów analizujących poziom IQ dzieci w różnych przedziałach wiekowych. Wskazuje, że gdy dzieci z ZD w okresie około 6 miesiąca osiągają poziom 70 IQ (dolny poziom uważany za standardowy) to już w wieku 4 lat poziom ten spada do 50 punktów. Przy czym należy uwzględnić tutaj pewien fakt: BADANIA DOTYCZĄCE TEGO ELEMENTU PRZYGOTOWYWANE BYŁY W CZASACH GDY NIE BYŁO WCZESNEJ INTERWENCJI.

KOMUNIKACJA/ORIENTACJA

Większość z badań nad rozwojem dzieci z ZD wskazuje na typowość w braku należytej komunikacji i wytworzenia właściwego “języka” komunikacji. Kluczowym w tym zakresie, bardzo podobnym do modelu zwierzęcego z ZD, jest problem pamięci, zależnej od funkcjonowania hipokampa. Pojawia się tutaj problem dezorientacji, tudzież niewłaściwego odbioru informacji i analizy jej. Przykład jaki autor prezentuje wskazuje na to, ze w normalnych warunkach osoba z ZD jest w stanie odnaleźć schowane rzeczy w przestrzeni geometrycznej. W momencie jakiegokolwiek zaburzenia, ta zdolność zanika.

W podsumowaniu swojego raportu autor wskazuje na fakt, który utożsamia ZD z procesem opóźniającym wszystkie systemy, które rozwijają się po porodzie, a mające wpływ na funkcje poznawcze. Wskazuje przy tym, że brak komunikacji pomiędzy poszczególnymi regionami mózgu może być przyczyną destabilizującą funkcje poznawcze, a w szczególności pamięć i język (komunikację).