Grubość siatkówki markerem postępu choroby Alzheimera u osób z zespołem Downa.
Do tej pory oko było przedmiotem debaty w kontekście diagnostyki amyloidu beta w ZD i przy chorobie Alzheimera. W dzisiejszym raporcie dowiadujemy się, że część oka będąca przedłużeniem mózgu, czyli siatkówka jest markerem detekcji postępu choroby Alzheimera.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6939044/
Czytamy w nim, że grubość siatkówki jest istotnie większa niż w grupie kontrolnej, choć wraz z wiekiem, powinna się ona zmniejszać.
“…nasze dane sugerują, że siatkówka jest grubsza w wieku 40 lat i cieńsza, gdy stają się widoczne mózgowe wiązania amyloidu beta Aβ. W połączeniu z doniesieniami o odkładaniu się Aβ w siatkówce u osób z ZD [25], nasze odkrycia sugerują, że w siatkówce zachodzą zmiany związane z chorobą Alzheimera, które później prowadzą do przerzedzenia siatkówki. Wymagane jest badanie podłużne łączące siatkówkę i obrazowanie amyloidu beta Aβ siatkówki w celu zbadania takich ewoluujących zmian i określenia ich potencjału jako biomarkera dla AD.”
Dla mnie to rewolucja, gdyż bez istotnych badań inwazyjnych jesteśmy w stanie określić poziom postępu choroby Alzheimera u osób z ZD.
Detekcja amyloidu beta wyprzedza wystąpienie demencji oraz odkładania się proteiny tau oraz śmierci osoby. Z tej perspektywy jest to też mechanizm pozwalający na określenie strategii leczniczej dopasowując ją do określonego etapu progresu amyloidów beta.