Dwujęzyczność osób z zespołem Downa

Pamiętam te chwile, gdzie Janek lepiej potrafił wymówić słowa po angielsku niż po polsku. Powiem więcej, dzisiaj angielski służy mu do zabawy i go uwielbia, widać że rodzimy język jest wciąż dla niego trudny. ucieszył mnie zatem raport, który próbuje odnieść się do rozwoju komunikacji u osób z ZD, które są dwujęzyczne.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37921424/

Kluczowym elementem w rozumieniu tego problemu jest stwierdzenie, że budowanie komunikacji dwujęzycznej u osób z ZD ją po prostu opóźnia. Były już badania w tym kierunku, które “prostowały” te stwierdzenie i pokazywały kwestię następującą:

tak komunikacja dwujęzyczna opóźnia wystąpienie czasowe jej etapów rozwojowych, ale w pewnym momencie to się wyrównuje, a dziecko dwujęzyczne jest po prostu sprawniejsze kognitywnie.

W tym badaniu wykorzystano osoby mówiące po walijsku (bardzo trudny język) i angielsku. Wnioski jaki z tego badania płynęły, były jednoznaczne: dwujęzyczność sobie nie przeszkadza i to jest chyba bardzo dobre obalenie mitu, który wciąż funkcjonuje.

Ja popieram naukę angielskiego u naszych dzieci, bo jest językiem po prostu łatwiejszym niż polski