Zdrowe dziecko z zespołem Downa czyli jeden wielki absurd

Próbowałem być logiczny w kwestii perspektywy, jakie dają słowa “zdrowe dziecko z ZD”, pokazując punkt widzenia, różny punkt widzenia. Absurdalność tej dysputy polega na tym, że w istocie NIKT nie myśli o zdrowiu…bo myśli o niepełnosprawności intelektualnej dziecka, które właśnie się urodziło. Zastanawiamy się nad zdrowiem, a de facto jest ten jeden, jedyny temat!

Zatem zakończę dyskusję na temat “zdrowego dziecka z zespołem Downa” w ten sposób. Jeżeli dziecko jest porównane po porodzie, bo ten czas nas najbardziej zajmuje, do NORM opisujących dziecko populacyjne-bez wady genetycznej, to jeżeli nie ma widocznych, zbadanych/stwierdzonych wad anatomicznych, to będzie zawsze ZDROWE, jeżeli mieści się w tych normach. Jeżeli ma 9 punktów Apgar to jest dzieckiem zdrowym. Dlaczego?

NORMY NIE PRZEWIDUJĄ WAD UKRYTYCH, CZYLI GENETYCZNYCH W SWOIM OPISIE STANU DZIECKA.

Zatem system zdrowia, lekarze którzy są jego częścią zawsze będą musieli określić stan dziecka w ten sposób, gdyż norm dla dziecka z ZD nie ma i nie będzie, gdyż nikt tym nie jest zainteresowany.

A tak na koniec: 4 dni temu urodziła się dziewczynka bez cech fenotypowych, bez wad, 10 Apgar, 3,700 kg wagi, 57 cm długości. Czy ona jest zdrowa? Tak jest zdrowa. Nikt by nie wiedział, że dziecko ma ZD, gdyby nie badania prenatalne ze wskazanym kariotypem. To jest możliwe i tak się dzieje.