“…dzieci z zespołem Downa są w stanie “wykorzystać” 60-70% kalorii, które dostarczają organizmowi…” to zdanie zawsze będę w dyskusji o otyłości stawiał na początku. Za dużo jedzenia, za mało aktywności…a potem trzeba walczyć z problemami genetycznymi i hormonalnymi. Dziś o tym.

Dzisiaj na stronie EDSA kolejny kraj: Włochy. Mamy tutaj Stefano, który razem z przyjaciółmi bierze udział w kampanii na rzecz ochrony środowiska i jego czystości.

Dzisiaj rozmawiałem z rodziną lekarzy, którzy mają dziecko autystyczne. Ich opinia o lekarzach jest następująca: “jak potrzebujesz wiedzy, to nie u lekarza”. Zatem wracam do mojego wpisu z wczoraj: jak i kto może wesprzeć najlepiej rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Gdy żyjemy i robimy wszystko dla naszych dzieci, wciąż pojawia się to jedno słowo: JEDYNY, czasami JEDYNA.

Odpowiedź jest prosta: jeżeli podawanie probiotyków stymuluje zachowanie, leczy depresję to jest to jednoznaczne z tym, że wpływa to na metylację, na produkcję neuroprzekaźników. Z tej perspektywy odpowiednio dobrane szczepy bakterii probiotycznych muszą mieć istotny wpływ na poszczególne elementy procesu metylacji.

Ciężko mi to skomentować, logika podpowiada jedno, emocje drugie…ale powtórzę to co ostatnio powtarzam: lekarz genetyk się nie zna na zespole Downa, niestety.

Cieszy mnie, że nadchodzi już ten czas. Na stronie EDSA zaczyna się już odliczanie. Dziś projekt “My contribution to community” ma swoją pierwszą odsłonę z Islandii.

Chcę zwrócić Waszą uwagę na to, jak wygląda życie osób z zespołem Downa, całe ich życie. Thomas polecił mi ten film, ja Wam go też polecam. Nie oszukujmy się tylko dzieciństwem naszych dzieci i pięknem ich twarzy.

Dostałem maila od Łucji o oczach córki, za który dziękuję. Zrobił na mnie wrażenie i zwrócił uwagę, na kwestie, które do tej pory jakoś mi umykały.