TTC3 w jego nadmiernej aktywności, zawodzi jako mechanizm kontroli białek
marzec 2, 2021 by Jarek
Kategoria: Mózg, układ nerwowy
I znów to artykuł, gdzie mitochondria odgrywają kluczową rolę. Przyznam się, że aż boję się obecnie czytać i analizować artykuły, bo i tak wrócę do tego jednego punktu: mitochondria są dysfunkcyjne w ZD, zawsze znajdzie się coś co przeszkadza im w prawidłowym funkcjonowaniu.
W 2018 roku pisałem tak:
https://www.zespoldowna.info/ttc3-powoduje-dysfunkcje-mitochondriow.html
TTC3 powoduje dysfunkcję mitochondriów, ale nie wiadomo było dlaczego. Opisywałem to tak:
“W momencie, gdy mamy zbyt aktywny gen TTC3 mamy problem z nadmierna ilością enzymu POLG, który nie ulega degradacji.Wpływa to zatem na funkcjonalność enzymu POLG i doprowadza do dysfunkcji mitochondriów.
Jeżeli przejdziemy do badań nad funkcjonowaniem polimorfizmów genu TTC3, czyli o przyspieszonej aktywności, co doprowadza do tych samych problemów, choć z mniejszym natężeniem, to jawi się nam gen TTC3 S1038C, jako czynnik ryzyka choroby Alzheimera w wieku powyżej 70 lat.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27066578/
W literaturze medycznej związanej z polimorfizmami/mutacjami tego genu istnieją także takie określenia jak zespół PLOG .
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5413197/
Patologia funkcjonowania polimerazy gama (PLOG), która jest podobna do tej jaka ma miejsce w ZD określana jest jako: “główna typologia, powód chorób mitochondriów”. Przypomnę, że PLOG jest związany z utrzymywaniem mitochondrialnego DNA. Jakie są objawy tych opisanych w tym przypadku chorób?”
Dziś dostaliśmy do ręki ten raport.
https://link.springer.com/article/10.1007/s10571-021-01060-z
Dla mnie jest on kolejnym przełomem w myśleniu o zespole Downa. Wystarczył mi ten diagram.
https://link.springer.com/article/10.1007/s10571-021-01060-z/figures/1
Jego teza jest bardzo prosta: jeżeli mamy błąd na powyższych trzech szlakach metabolicznych, to mamy typologię upośledzenia intelektualnego tak typowego dla zespołu Downa, ale i choroby Alzheimera.
TTC3 znajduje się 21q22.2. Z tej to perspektywy zawsze był analizowany jako istotny dla problemów związanych z ZD.
Od 2018 roku wiemy, jak istotną są dla dysfunkcji układu nerwowego jego polimorfizmy. Wiemy także, że mogą być one odwracalne.
TTC3 jest także regulatorem ubikwinacji. W układzie jaki jest w ZD, agregacja białek wywołana przez nadekspresję tego genu zaburza ją. TTC3 jest selektywnym kontrolerem białek, jego dysfunkcja zatem prowadzi do błędów w ich degradacji, a nadmiar do destabilizacji procesów gdzie białka mają kluczowe znaczenie, jak ubikwinacja czy też patologia choroby Alzheimera w ZD związana z efektywnością mitochondriów.
Na koniec autorzy podkreślają jeden istotny fakt: im więcej o tym procesie wiemy, tym bardziej przekonani są o jego możliwym odwróceniu. Szansa? Na pewno!