DYRK1A a układ sercowo-naczyniowy, cukrzyca, stan zapalny i homeostaza immunologiczna
czerwiec 20, 2025 by Jarek
Kategoria: Wiedza o Zespole Downa
Do tej pory DYRK1A kojarzył nam się ogólnie z deregulacją funkcji kognitywnych, ograniczeniu rozwoju pod względem funkcjonalnym i neurologicznym, to gen ten ma olbrzymi wpływ na wiele innych metabolizmów. Najnowszy artykuł podejmuje się analizy dokładnie tego, co zazwyczaj jest pomijane, tudzież wydaje się nie być tak ważne jak powyższe tematy.
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC12162591/
Po pierwsze problemy z białaczką. Przerabiamy to ostatnio dość intensywnie i łapię się na tym, że rola genu DYRK1A jest tutaj pomijana. W artykule wskazuje się, że nie tylko jest to kwestia potrojenia genu DYRK1A ale jego wpływu na inne geny jak choćby te immunologiczne IFNAR1, IFNAR2, IFNGR2 oraz IL10RB czy RUNX1, GATA1A. W tym kontekście autorzy artykułu tak podsumowują tą kwestię:
“Badanie wykazało, że specyficzna nadmierna ekspresja DYRK1A doprowadziła do zmniejszonej interakcji z β-aktyną, co wskazuje, że dawka DYRK1A może regulować mechanikę i funkcję limfocytów w T21.”
Dalej autorki wskazują, że aktywność krwi, jej elementów składowych jak limfocytów T, limfocytów B, płytek, w postaci deregulacji ich funkcji, liczby, czasu dojrzewania jest podstawą dla złej reakcji immunologicznej, występowania białaczek, ale i bardzo słabej reakcji obronnej przed wirusami.
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC12162591/figure/F2/
W efekcie leczenie białaczek bez interwencji w kierunku regulacji aktywności genu DYRK1A jest krytyczne, co pokazuje wykres poniżej zamieszczony we wzmiankowanym artykule.
Troszeczkę z innej strony. Jak mówimy o problemach ze słyszeniem, z uszami w ZD, to za tym stoi znów DYRK1A na ścieżce immunologicznej. Znów ciekawy cytat w tej tematyce:
“Co ważne, około 50% dzieci z ZD wykazuje utratę słuchu z powodu wysiękowego zapalenia ucha środkowego (OME). Wykorzystując panel modeli myszy zawierających duplikacje małych regionów Mmu16 syntenicznych do Hsa21, Tateossian i in. (2025) zidentyfikowali Dyrk1a jako kluczowy gen leżący u podstaw tego schorzenia i wykazali, że normalizacja dawkowania genu Dyrk1a przywróciła fenotyp. Mechanistycznie, autorzy zaobserwowali, że potrojenie Dyrk1a prowadzi do zapalenia ucha środkowego i przecieku naczyniowego poprzez interakcję z sygnalizacją TGF-β i jej wpływ na prozapalne cytokiny IL-6 i IL-17, a także podwyższone poziomy VEGF w uchu środkowym, czemu towarzyszy zwiększona ekspresja czynnika transkrypcyjnego indukowanego niedotlenieniem 1-alfa (Hif1a).”
Wraca tutaj bardzo skomplikowany wątek harminy. Podawana ewidentnie poprawia funkcjonowanie genu DYRK1A w mózgu, w ramach reakcji immunologicznych. Zdecydowanie koryguje pozytywnie reakcję układu immunologicznego, dzięki czemu obrona przed koronawirusem jest zdecydowanie lepsza. Jednak suplementacja harminą próbowana od wielu lat w USA niesie dużo skutków ubocznych u osób z ZD i de facto odradza się jej stosowanie.
Autorzy podkreślają w swoim raporcie kluczową rolę regulacyjną genu DYRK1A w omawianych obszarach. Pokazują jak kluczową rolę ma regulacja tego genu, potwierdzona na modelach zwierzęcych. Wskazują, że biorąc pod uwagę obecną wiedzę, powinniśmy wspierać osoby z ZD poprzez inhibicję tego genu, jako skuteczną terapię w ZD w wielu obszarach.
Niestety nie prezentują jak to osiągnąć, zatem zostaje nam tylko EGCG bezkofeinowe.