Są na wakacjach zawsze takie momenty, gdy patrząc na nasze dzieci wiemy, że to jest ten moment, gdy się zmieniają. Potem wracamy w te miejsce początku  i wiemy, że to było to. Od niego liczy się teraz czas nowego innego życia. Dla mnie takim miejscem nowego, pięknego początku była ta wyprawa w wysokie góry, idącego […]

20 stopni w górach tej jesieni to nie jest zwykła rzecz. Nie mogliśmy tego przepuścić, więc udaliśmy się na KAMIENIE . Wiedzieliśmy, że dla Jaśka będzie to frajda, a my uzupełnimy “rodzinne” braki w przejściu pełnej grani Karkonoszy.

To jest pierwsza historia z naszych wakacji w Alpach Julijskich w Słowenii, gdzie jak co roku jeździmy do naszych przyjaciół. Tegoroczne były dla nas przełomowe w wielu wymiarach i o tym chcę Wam opowiedzieć, w czasie gdy na dworze w Polsce pada i nie ma możliwości zdobywania nowych tras

To była niedziela, bardzo ciepła i pozytywna. Rodzina najlepszego kolegi z klasy Jasia postanowiła z samego rana pojechać z nami w góry. Cyprian, jego brat Kajtek i oczywiście rodzice, fajni, dobrzy ludzie na trasie w górach jesienią, to był strzał w dziesiątkę. Ale był to dobry dzień tez z innego powodu: Pan Zbyszek z wyciągu […]

To  nie jest tak, że nie byliśmy w górach. Byliśmy i to w sobotę, i w niedzielę, ale trzeba mieć czas by to wszystko opisać. Przepraszam zatem za opóźnienie.

Gdy słyszę jak Jasiek po wakacjach się zmienił, jak jest sprawniejszy, bardziej zwarty a nie “ciastowaty” robi to na mnie wrażenie. Z drugiej strony sam widzę, że te ostatnie 6 tygodni wakacji były czymś wyjątkowym w jego rozwoju intelektualnym, fizycznym i uczuciowym. Jaś nie jest już Jasiem, a Jankiem…który poskromił dwumetrowego brata autystę i nauczył […]

Tak w życiu bywa, że można trwać i czekając co ono przyniesie, a można ciężko pracować i chcieć coś osiągnąć. Trzeba mieć cel, by go osiągnąć. Czy w takiej sytuacji niepełnosprawność jest problemem, czy nie jest tak, że my takimi opiniami robimy więcej szkód naszym dzieciom i ich wizerunkowi?

Dzięki zaproszeniu Reni, której za to bardzo dziękuję, Jasiek zmienił miejsce przebywania przez chwilę stąd nie byliśmy w naszych górach, ale nie oznacza że Janek nie zdobył kolejnej góry

Według prognoz u nas miało być fatalnie…ale według nich miało być wyjątkowo fajnie w Karkonoszach. Postanowiliśmy pójść w góry, zdobyć Słonecznik, który nigdy kwiatkiem nie był, a dawniej był po prostu Południową Górą dla wielu mieszkańców dolin, gdyż słońce w południe było dokładnie tam.

W tamtym tygodniu moja żona oto mnie spytała, nawet znalazła jeden z pierwszych wpisów o górach i naszych wędrówkach. Dziś dostałem pytanie od Eli i jestem na nie gotowy.

Gdy podczas ostatnich wycieczek trafiliśmy do zamku Rogowiec, zauważyliśmy że może to być interesujące dla chłopaków jako cel wędrówki. Dolny Śląsk ma wiele ciekawych zamków, miejsc tajemniczych i historycznych wartych odwiedzin. Tym razem trafiliśmy na pogranicze czesko-polskie Gór Złotych.

To było tydzień temu, ale wciąż o tym pamiętamy, gdyż to był ostatni słoneczny dzień w górach. Postanowiliśmy zdobyć najwyżej położony zamek w Polsce, tudzież jego ruiny pamiętające XV wiek.

Gdy nie wiadomo o co chodzi, to może chodzić o zazdrość, może chodzić też o potrzebę bycia tylko z ojcem. Kamil, na to wygląda, skrajnie tego potrzebował. Podjąłem wyzwanie w moim stylu. Pojechaliśmy w góry, tam gdzie nasza “mniejsza” połówka nie chciała by pójść.

Przyznam się szczerze, że miałem problem z nazwaniem tego wpisu. Było tak dużo ważnych elementów, na które chciałbym zwrócić uwagę, że miałem dylemat. Zatem połączyłem dwa.

Zacznę od tego, że w sobotę musiałem się dwa razy tłumaczyć, bo była ładna pogoda i …powinniśmy być w górach…a ja myślałem, że mało kto czyta o tych naszych wędrówkach i tu się pomyliłem. Przepraszam.

Są szlaki w górach nadające się tylko do przejścia w lecie. Są takie, które są idealne w zimie. Trasa na Jawornik Wielki w Górach Złotych wczoraj była dla mnie idealna na zimę. Była jedną z trudniejszych jakie pokonaliśmy, najbardziej dynamiczna dla Jaśka, …a Kamil po raz kolejny przeszedł trasę prawie sam.

Podróż przez góry, oglądając wspaniałe kolorowe jeziorka, to było to coś w lecie. Chcieliśmy zobaczyć je także w zimnie.

Spadło całe mnóstwo śniegu jak na nasze warunki…tak z 10 cm. Temperatura –2C więc idealne warunki do chodzenia po pagórkach.

Tak jak skończyliśmy rok, tak zaczęliśmy nowy. 2 godzinna wędrówka w górę i 2 godzinne zejście w dół. Słońce, ale i wiatr. Dużo śniegu na górze, na dole w lesie tylko lód. 

Mieliśmy jedną historię podczas naszych wędrówek, że od rana nic nam nie wychodziło.