Rola selenu w zapobieganiu choroby Alzheimera.

Wywołany pytaniem i dyskusją z Richardem podpowiadam: selen może być kluczowym mikroelementem w walce z fosforylacją proteiny tau, a co za tym idzie z postępami choroby Alzheimera.

http://www.zespoldowna.info/amyloid-i-proteiny-tau-wystepuja-podczas-jednego-blednego-procesu.html

http://www.zespoldowna.info/hormon-tarczycy-t-3-obniza-ekspresje-genu-sod-1-a-w-zespole-downa-niedoczynnosc-hormonow-tarczycy-zwieksza-poziom-ekspresji-wlasnie-sod-1-czyli-o-selenie-i-jelitach.html

 

Jeżeli popatrzymy na te artykuły:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5034004/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26311427

to strategia obniżania postępującej degradacji układu nerwowego wywołanej kaskadą amyloidów i protein tau może być w naszym zasięgu. Nie odnoszę się tutaj do samego amyloidu beta, który w ciągu ostatnich 12 miesięcy zmienił swój charakter w teorii choroby Alzheimera, ale głównie myślę o stymulacji/inhibicji patologii protein tau.

http://www.zespoldowna.info/czy-amyloid-beta-jest-po-prostu-naturalnym-antybiotykiem-tak-to-jest-przelom.html

W raporcie powyższym kluczową rolę odgrywa selen. Konkluzje z tego raportu wskazują na:

Selenate is a potent inhibitor of tau hyperphosphorylation, a critical step in the formation of neurofibrillary tangles. Some selenium (Se) compounds e.g. selenoprotein P also appear to protect APP against excessive copper and iron deposition. Selenoproteins show anti-inflammatory properties, and protect microtubules in the neuronal cytoskeleton. Optimal function of these selenoenzymes requires higher Se intake than what is common in Europe and also higher intake than traditionally recommended. Supplementary treatment with N-acetylcysteine increases levels of the antioxidative cofactor glutathione and can mediate adjuvant protection.

1. Związki selenu są znanymi inhibitorami fosforylacji protein tau, krytycznego mechanizmu, który powoduje formowanie się splotów neurofibrylarnych

2.Związki selenu pełnią rolę protekcyjną dla samego APP, gdy mamy do czynienia z nadmierną ilością miedzi i żelaza w organizmie.

3.Związki selenu mają zdolności antyzapalne i chronią mikrotubule.

4.By selen mógł odgrywać funkcje powyżej musi być przyjmowany w dużych ilościach tak jak to ma już miejsce w Europie.

5.istotnym wsparciem dla działania selenu jest NAC czyli n-acetylocysteina, która zwiększa aktywność glutationu.

 

Za dobry poziom selenu w osoczu krwi uważa się poziom między 100 a 160 ng/ml, a średnia dawka jaka jest przyjmowana w poszczególnych krajach jest pokazana poniżej:https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5034004/figure/Fig2/

Naukowcy w tym raporcie wskazują że efektywna dawka to już 67 μg/dziennie połączona z podawaniem koenzymu Q10. Z drugiej strony wskazują, że konieczna jest próba kliniczna z podawaniem dawki selenu w dawce 200 μg/dziennie, gdyż różne raporty wskazują na zupełnie odmienne poziomy, jako istotne dla każdego człowieka, dla jego właściwego funkcjonowania ze względu chociażby na tarczycę. Poniżej dawki,  na które wskazuje Richard, z którymi z mojej perspektywy zgadzam się, że są optymalne dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy Jasia i są wyższe od tych jakie stosowano/odwoływano się w raporcie:

This table is from the Linus Pauling Micronutrient Ceneter/Univ. Orgeon:

Table 3. Tolerable Upper Intake Level (UL) for Selenium
Age Group	UL (μg/day)
Infants 0-6 months	45
Infants 6-12 months	60
Children 1-3 years	90
Children 4-8 years	150
Children 9-13 years	280
Adolescents 14-18 years	400
Adults 19 years and older	400

http://lpi.oregonstate.edu/mic/minerals/selenium#safety

Dodatkowe linki:

http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs11064-013-1147-4

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/23456036/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2683469/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27465436