To wiemy, że w poprzednim wpisie zabrakło jednostek i norm, jako punktu odniesienia. Odpowiedzi nie dało się też udzielić, gdyż nie mieliśmy danych dotyczących dziecka: wieku, jak jest suplementowane, jak wygląda jego dieta…bo to chłopak.

Pytania na rozgrzewkę były dość proste. każdy kto sięgnął po ten link miał łatwiej.

Dostaję pierwsze pytania w temacie zespołu Downa jako choroby. Zatem tutaj ich wyjaśnienia.

Za chwilę wrócę do kolejnej części warsztatów z metylacji. Zanim jednak do tego dojdziemy, mam kilka ćwiczeń dedykowanych dla pewnych problemów…no i będę pewne sugestie, by może ktoś mi zadzwonił, napisał, jakie powinno być rozwiązanie?  Ten pierwszy będzie dla Andrzeja

Po wczorajszej publikacji muszę zmienić definicję zespołu Downa. Jej pierwsza wersja lata temu skupiała się na genetyce. Dzisiaj mamy coraz więcej w niej choroby Alzheimera i de facto choroby, którą należy leczyć. CO mnie cieszy, przestaje być z perspektywy naukowej “"czymś “niszowym”. Zaczyna być badana przez naukowców mających nagrodę Nobla, którzy głośno mówią: nauczymy się […]

Dla tych którzy czytają tę stronę może być to raport potwierdzający te wcześniejsze. Ci którzy zauważyli dyskusję o nieprawidłowościach w badaniach pierwotnych nad chorobą Alzheimera, może być to potwierdzenie: nic się nie zmienia i trzeba analizować funkcjonowanie osoby z ZD, z perspektywy choroby Alzheimera i jej dewastującej życie osoby z ZD kaskady…począwszy od urodzenia.Wracamy zatem […]

Wczoraj napisałem, a już mam pytania…o “złoty środek” jak do tego problemu podejść. Zatem próba idealnego podejścia.

Kontekst pytania był związany oczywiście z ostatnimi doniesieniami mówiącymi o fałszowaniu badań na poziomie amyloidu beta o czym pisałem. W ZD jednak amyloid, jak i proteiny tau są mechanizmem niepodważalnym, jako coś co powinno być traktowane jako biomarker postępującej choroby, w szczególności demencji.

Demencja to zapominanie, brak słów jak to każdy z nas by powiedział. Myślę, że to nie wymaga definiowania. Natomiast osobie, która zadała to pytanie zasugerowałem jedną rzecz: by nie patrzyła na zapominanie, ale jak dana osoba się zachowuje, jak funkcjonuje.

Najnowsze badania nie rozwiązują jednoznacznego powiązania problemów z tarczycą u dzieci z ZD. Hipotezy łączące geny z dodatkowego 21 chromosomu z problemami tarczycy, wciąż nie dają precyzyjnych danych…stąd pojawiają się wyjaśnienia takie jak to.

W Polsce nie ma takich statystk. Nie ma nawet zbiorczych danych przybliżających problemy osób z ZD. Stąd z ciekawością przeczytałem te, dość odległe w sumie czasowo dane.

Ta informacja mnie zaskakuje, aleci od razu wywołuje pytania, czy przypadkiem DSDR nie jest początkiem patologii choroby Alzheimera w ZD?

Różnica wynika z płci oczywiście. Jest to widoczne już od okresu płodowego. Różnica leży w ekspresji genów, ilości protein ich zmienności. To wpływa na pracę serca, mózgu, układu immunologicznego, układu hormonalnego/rozrodczego, systemu nerwowego. U dziewczynek jest to bardziej “poukładane”, więc mają lepsze możliwości.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36249375/

Tak warsztaty z metylacji trwają, jednak przerwa jest po to by móc się przygotować do kolejnej tury informacji. Próbuję odpowiadać na pytania w tym temacie, tak abyście byli gotowi do remetylacji homocysteiny i wiedzieli jak to “ugryźć”. To jest w końcu “miejsce początku”!

Z perspektywy zespołu Downa jest dzisiaj insulinoopornością w mózgu, stanem zapalnym, demencją oraz nadmierną ilością amyloidów beta oraz protein tau, które są uważane za początek całego problemu. Jest to istotnie połączone z mechanizmami genetycznymi.

Sporo pytań w tym zakresie więc wracam do mojej top listy. Oto ona według moich obserwacji Was.

Odpowiem krótkim zdaniem. Gdybym wiedział to, co wiem i doświadczam teraz, nie zgodziłbym się z tym, a walczyłbym o te ucho każdą inną dostępną metodą. Nie dość, że ucho nie jest “zrośnięte”, to nie słyszy. Zatem sytuacja jest gorsza niż stan początkowy a jeszcze ogranicza i to potężnie. “Załatanie” ucha tylko prywatnie i to koszt […]

“Niezwykłe jest to, że osoby z zespołem Downa mają zarówno stan zapalny, jak i immunosupresję, co jest swego rodzaju paradoksem”.

14 października opublikowano artykuł, który wyjaśnia ten paradoks. Oznacza on, że osoby z ZD są bardzo silne, bardzo odporne gdy atakuje je wirus. Jednak jak już przejdzie przez barierę ochronną, to przebieg infekcji jest zdecydowanie poważniejszy i często prowadzący do wielu powikłań.

To nie będzie powtórzenie poprzedniego wpisu. To będzie podkreślenie istotności poprzedniego wpisu. Sprawdziłem, czy zrozumieliście temat metylotransferaz w kontekście metylacji…i wyszło to słabo, chyba z mojej winy. Zatem konkluzja!